Andrzej Popiel I

Urodził się 24 stycznia 1936 roku w Krakowie. Syn Kazimierza Popiela i Anny Latinik, wnuk Franciszka Ksawerego Latinika, generała dywizji Wojska Polskiego II RP. Siostra Irena porzuciła studia na Wydziale Lekarskim UJ, aby wstąpić do klasztoru.

Popiel ukończył Szkołę Ogólnokształcącą Stopnia Licealnego księży Salezjanów (obecnie I Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie) w Ostrzeszowie. Gościnnie pojawiał się na scenie Piwnicy pod Baranami. Swą karierę teatralną rozpoczął na deskach Estrady Kraków występując w "Wesołym telewizorze", jednak przez większą część zawodowego życia (lata 1975 – 1997) związany był z Teatrem Muzycznym w Gdyni, gdzie współpracował m.in. z takimi twórcami jak Jerzy Gruza, Ryszard Ronczewski czy Danuta Baduszkowa. W 1991 roku w Teatrze Miejskim w Gdyni miała miejsce premiera spektaklu "Pan Tadeusz" w reżyserii Adama Hanuszkiewicza, w którym Popiel wcielił się w Podkomorzego. W wystawianym najpierw w Teatrze Muzycznym w Gdyni, zaś następnie również w Teatrze Wielkim w Warszawie "Skrzypku na dachu" grał postać Rabina.

W 1983 roku otrzymał odznakę Zasłużonego Działacza Kultury, a w 1994 - Nagrodę Prezydenta Gdyni. Został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.