Uznana za najwybitniejszą polską aktorkę tragiczną XIX wieku, Helena Modrzejewska była artystką szczególnie sprawdzającą się w ukochanych przez siebie Szekspirze, Schillerze, Słowackim. Marzyła o wprowadzeniu na warszawską scenę utworów zakazanych wówczas romantyków, o inscenizacji w Polsce arcydzieł sztuki światowej, a na świecie - arcydzieł dramaturgii polskiej. Pochodzącą z nizin społecznych artystkę cechowa upór i konsekwencja, które to, poza jej niekwestionowanym talentem, zaprowadziły ją na sam szczyt.

Scenariusz serialu oparto na motywach cyklu powieściowego Ewy Szelburg-Zarembiny. Osobiste dramaty ludzi pochodzących z ubogich warstw społecznych są ukazane na tle ruchów niepodległościowych i rewolucyjnych w zaborze rosyjskim na przełomie XIX i XX wieku. Film przedstawia ich walkę o przetrwanie przy jednoczesnym zachowaniu godności. Jest to też opowieść o rodowodzie znacznej części polskiej inteligencji. Główną bohaterką serialu jest Joanna, osierocona dziewczynka, uparcie poszukująca szczęścia, której życie przypadło na czas burzliwych wydarzeń historycznych, w których uczestniczyli Polacy, od rewolucji 1905 do I wojny światowej. Małą Joannę gra Jowita Miondlikowska. W roli Joanny już nieco starszej zadebiutowała i odniosła sukces Joanna Trzepiecińska, wówczas studentka III roku szkoły teatralnej. [za www.filmpolski.pl]

Po zakończeniu powstania warszawskiego mieszkańcy kamienicy na ulicy Złotej wracają do domu.