Anita Barbro Kristina Björk urodziła się 25 kwietnia 1923 r. w Tällberg, w Szwecji. Już jako nastolatka chciała zająć się aktorstwem, dlatego pojechała do Sztokholmu, aby tam, w 1942 r., rozpocząć naukę w szkole aktorskiej Królewskiego Teatru Dramatycznego, gdzie bardzo szybko zaczęła być obsadzana w głównych rolach. Przełom w jej karierze nastąpił w 1948 r., kiedy zagrała w "The Maids" Jeana Geneta. Potem zagrała jeszcze takie role jak: Agnes w "Brand" Ibsena, Julię w "Romeo i Julia" Szekspira, Elizę w "Pigmalionie" Shawa.

Anita Björk jest w stanie poprzez proste środki wyrazu oddać głębię i charakter postaci. Potrafi pokazać każdą emocję tylko poprzez podniesienie brwi lub drobny ruch warg. Swój kunszt udowodniła, wykorzystując te umiejętności w jej najlepszym filmie pt. "Panna Julia" Alfa Sjöberga, gdzie grała młodą arystokratkę Julię, która planowała ucieczkę ze służącym – Jeanem.

W 1951 r. urodziła córkę swojego życiowego partnera Stiga Dagermana. Cała trójka poleciała do Hollywood negocjować rolę dla Anity w filmie Alfreda Hitchcocka pt. "Wyznaję". Jednak gdy wyszło na jaw, iż nie dość, że Stig nie jest mężem Anity, ale jest mężem kogoś innego, Hollywood straciło nią zainteresowanie. Po uzyskaniu przez niego rozwodu wyszła za Dagermana.

Próbowała swoich sił w RFN, gdzie grała z Gregorym Peckiem w "Ciemne sprawki", ale gdy film okazał się niepowodzeniem, to samo stało się z jej zagraniczną karierą. W 1954 r. jej mąż popełnił samobójstwo, a Anita zdecydowała się zostać w Królewskim Teatrze Dramatycznym, gdzie zagrała ponad 80 postaci. W filmach grała głównie drugoplanowe role.