Anita Evelyn Pomares urodziła się 4 sierpnia 1910 roku we Flushing w stanie Nowy Jork (USA). Swą karierę rozpoczęła od niewielkiej roli w filmie "A Kiss For Cinderella" z 1925. Rok później powierzono jej dwie kolejne role w "Love 'Em and Leave 'Em" i "Beach Nuts". Potem wytwórnia MGM zaoferowała jej kontrakt. Pierwszym nakręconym dla niej obrazem był "W szponach Azjatów", który odniósł wielki sukces. Następne - "Navy Blues" i "The Flying Fleet" powtórzyły sukces poprzedniego. Największą sławę przyniosła jej rola w "Naszych roztańczonych córkach" obok słynnej aktorki, Joan Crawford. Anita stała się wówczas gwiazdą numer 1, a przy okazji zwiększyły się też jej zarobki. Po wprowadzeniu dźwięku jej gwiazda zaczęła blednąć, ale nie na długo. W 1929 roku pojawiła się w musicalu "Melodia Broadwayu", który odniósł ogromny sukces i dostał Oscara dla najlepszego filmu. Piosenka z niego, wykonywana przez Anitę, była napisana specjalnie dla niej. Wykonała ją jeszcze w obrazie "Hollywood Revue", a ta stała się hitem i sprawiła, że Anita była z nią najbardziej kojarzona. Mimo, że na początku kino dźwiękowe jej nie służyło, potem los się odmienił. Występowała z powodzeniem w wielu filmach dźwiękowych: "Impresario", "Ulice Nowego Yorku", "Los dżentelmena", "The Easiest Way" czy "Night Court", obok wielkich gwiazd kina. W 1933 roku wygasł jej kontrakt z MGM, co spowodowało, że wycofała się z branży. Przeniosła się do stanu Kolorado (USA), wraz ze swym mężem, którego poślubiła w 1937 roku. W 1997 otrzymała Living Legacy Award dla zawsze wspaniałej i olśniewającej aktorki. Zmarła 6 września 2008 roku w Van Nuys w Kalifornii (USA).
Troche spóźniony wpis, ale jak widzę i tak jedyny. Jeszcze 2 lata, a pobiłaby rekord długowieczności Lillian Gish. Niewiele filmów z nią widziałem, ale i tak czuję, jak powoli kończy się pewien okres. Nieuknione jest to, że wszystkie stare gwiazdy będą fizycznie gasnąć, jednak żal i smutek i tak jest. Dobrze, że ... więcej