Berta Helene Drews urodziła się w listopadzie 1901 roku, w Berlinie. Jej ojciec prof. Karl Drews był nauczycielem w szkole budowania maszyn. Swoje młodzieńcze lata spędziła w Szczecinie i Poznaniu, gdzie chodziła do liceum. Na początku lat 20 wróciła do Berlina by podjąć naukę śpiewu na tamtejszej wyższej szkole dla muzyków, wiążąc nadzieję z karierą operową. Dwa lata później (w 1924 r.) przeniosła się jednak z powodu problemów głosowych do szkoły aktorskiej Maxa Reinhardts?a. Swój sceniczny debiut odniosła rok później na deskach słynnego teatru w Stuttgart?cie jako Lady Mortimer w sztuce ?Henryk IV? Szekspira. W 1926 roku została zaangażowana do pracy z Otto Falckenberg?iem w monachijskim Kammerspiele gdzie wystąpiła m.in w dramacie ?Woźnica Henschel? Gerhart?a Hauptmann?a, ?Pigmalionie? i ?Operze za trzy grosze?. Sławę przyniosły jej jednak role w nowoczesnych sztukach Bertolt?a Brecht?a, Carl?a Zuckmayer?a czy Frank?a Wedeking?a. Po powrocie do Berlina została członkiem zespołu aktorskiego berlińskiej sceny narodowej. Później niejednokrotnie występowała na deskach berlińskiego Schiller-Theater u boku swojego męża ? Heinrich?a George?a. To właśnie dzięki niemu weszła w styczność ze światem kina i przed kamerami po raz pierwszy wystąpiła w 1933 roku w filmie ?Schleppzug M 17?, reżyserowanym przez Heinrich?a. Jej rozwijającą się karierę filmową przerwała II Wojna Światowa, podczas której wraz z mężem trafiła do sowieckiego obozu specjalnego, gdzie straciła męża. W 1948 na nowo rozpoczęła intensywną pracę w teatrach, na terenie całego kraju. Współpracowała wówczas z najbardziej cenionymi reżyserami takimi jak Boleslaw Barlog, Karl Heinz Stroux, Hans Lietzau, czy Heribert Sasse. Nie rezygnowała również z ról kinowych i telewizyjnych. Pierwszym filmem, w którym zagrała po wojnie był "Mädchen hinter Gittern" (Dziewczyna za kratkami). Za swój dorobek artystyczny otrzymała m.in. w 1981 ?Verdienstkreuz? (Krzyż Uznania) oraz niem. nagrodę "Filmband in Gold?.