Amerykańska pisarka Elisabeth Lillian Wehner urodziła się 15 grudnia 1896 r. na Brooklynie w Nowym Jorku. Doświadczenia zdobyte podczas nauki w żeńskim liceum posłużyły jako inspiracja do napisania książki „Drzewo na Brooklynie”, która została dwukrotnie zekranizowana: w 1945 r. („Drzewko na Brooklynie”) i w 1974 r. („Drzewo na Brooklynie”).
                                                                                                                     
W 1919 r. poślubiła George’a H. E. Smitha i przeprowadziła się z nim do Ann Arbor w stanie Michigan. W 1922 r. przyszła na świat Nancy - ich pierwsza córka, a trzy lata później druga - Mary. Chociaż nie ukończyła liceum, ówczesny rektor Uniwersytetu w Michigan pozwolił jej na rozpoczęcie studiów bez zdawania egzaminów wstępnych. Doskonaliła swoje umiejętności pisarskie studiując m.in. dziennikarstwo i literaturę. Doprowadziło ją to do wygrania nagrody Avery’ego Hopwooda, która zapewniała program stypendialny na Uniwersytecie w Michigan. W 1938 r. rozwiodła się z mężem i przeprowadziła wraz z córkami do Chapel Hill w Północnej Karolinie. W 1943 r. została wydana jej najbardziej znana książka „Drzewo na Brooklynie”, zbiegło się to ze ślubem z Joe Jonesem, z którym rozwiodła się po 8 latach. W 1957 r. poślubiła Roberta Fincha, małżeństwo zakończyło się po dwóch latach, gdy Robert zmarł na atak serca.
                                                                                                                     
Betty Smith otrzymała wiele nagród i wyróżnień za swoją twórczość, m.in. od Fundacji Rockefellera i Gildii Dramaturgów. Była też uważana przez krytyków za dobrą kandydatkę do Nagrody Pulitzera, jednak nie otrzymała jej. Betty Smith napisała jeszcze trzy książki: „Tommorow will be better” (1947), „Maggie-Now” (1958) i „Joy in the Morning” (1963). Ta ostatnia została najlepiej przyjęta przez krytykę. Podobnie jak najsłynniejsza powieść autorki, ta także zawiera wiele wątków autobiograficznych i doczekała się ekranizacji w 1965 roku („Joy in the Morning” z Richardem Chamberlainem w roli głównej). Wszystkie jej powieści były inspirowane jej przeżyciami, jak kłopoty, z jakimi borykali się biedni mieszkańcy Brooklynu na początku XX wieku, czy też problemy młodego małżeństwa z dziećmi na środkowym zachodzie USA.
Betty Smith zmarła na zapalenie płuc 17 stycznia 1972 r.