Bolesław Prus urodził się w zaborze rosyjskim w Hrubieszowie. Pochodził z rodziny szlacheckiej. Mając szesnaście lat wziął udział w powstaniu styczniowym. Zadebiutował w 1864 roku, publikując wiersz w polskojęzycznym tygodniku. W wyniku represji popowstaniowych sąd wojskowy pozbawił go szlachectwa. W 1866 roku Prus ukończył gimnazjum w Lublinie. Przez trzy lata studiował w szkole Głównej w Warszawie, naukę przerwał ze względów finansowych. Następnie przez rok studiował w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Puławach, gdzie popadł w konflikt z rosyjskim wykładowcą. Życie zmusiło go do imania się różnych zawodów. W 1871 roku przetłumaczył "Logikę" J.S. Milla. Następnie publikował artykuły o tematyce społecznej, popularnonaukowe, teksty satyryczne, humoreski, felietony i reportaże. W 1875 roku Prus ożenił się z Oktawią Trembińską. Zmarł na atak serca w wieku 64 lat.

W swojej publicystyce poruszał tematy polityczne i społeczne, czym przyciągał uwagę warszawskich czytelników. Twórczość Prusa opisywała losy obywateli w społeczeństwie wczesnokapitalistycznym. Pisarz wnikliwie obserwował zjawiska społeczno-gospodarcze. Szereg nowel Prusa na trwałe weszło do kanonu literatury polskiej ("Powracająca fala", "Antek", "Katarynka", "Kamizelka", "Z legend dawnego Egiptu"). Wielokrotnie wznawiano jego powieści: "Anielka", "Placówka", "Lalka", "Emancypantki", "Faraon". Kilka dzieł Prusa zekranizowano, m.in. "Faraona" i "Lalkę". Bolesław Prus to pseudonim pisarza, nowelista właściwie nazywał się Aleksander Głowacki herbu Prus.