Współczesny obraz rynku sztuki, widziany oczami kolekcjonerów, handlarzy, kuratorów i najlepszych artystów m.in.: Jeffa Koonsa, Gerharda Richtera, Njideki Akunyili Crosby oraz Larry’ego Poonsa. Obrazy Basquiata i Gerharda Richtera sprzedają się na aukcjach za dziesiątki milionów dolarów; wielopiętrowa nadmuchana baletnica Jeffa Koonsa góruje nad odwiedzającymi Rockefeller Center; toaleta z czystego złota autorstwa Maurizio Cattelana została zainstalowana w Muzeum Guggenheima, każdy może ją oglądać i z niej skorzystać. Sztuka współczesna to spektakl, wielkie pieniądze i okładki gazet. Społeczeństwo jest mniej zainteresowane estetycznymi i społecznymi funkcjami sztuki a bardziej znanymi nazwiskami i biznesem, który za nimi stoi. Wielu uważa, że sztuka stała się marionetką w rękach najbogatszych – ekskluzywną inwestycją będącą poza zasięgiem przeciętnego obywatela. Ekskluzywne targi pojawiają się na całym świecie a kolekcjonerzy wydają majątki i ukrywają swoje trofea w pilnie strzeżonych magazynach. Czy znajdujemy się w środku kryzysu sztuki? Czy wartość dzieła naprawdę może być mierzona w dolarach? Czy te wartości są przypisywane, a jeżeli tak, to kto to robi? Czy taki rynek sztuki ma niszczący wpływ na publiczne muzea i nasz dostęp do dóbr kultury? I najważniejsze, co o konsumpcyjnym charakterze rynku myślą sami twórcy? Dokument przedstawia odpowiedzi na te pytania i w dynamiczny i zabawny sposób demistyfikuje elitarny świat sztuki współczesnej. Dzięki wyjątkowym wywiadom z artystami, handlarzami, kolekcjonerami i pracownikami domów aukcyjnych, film zabiera nas do głębi ukrytego świata, gdzie nic nie jest takim jakie się wydaje. Zaczynamy rozumieć jak właściwie działa rynek sztuki. Konfrontujemy to z wyzwaniami stojącymi przed artystami w świecie, gdzie sukces może przyjść niespodziewanie tylko po to, by sezon później bezpowrotnie odejść. Widzimy świat, w którym nawet najbardziej cenieni twórcy muszą znaleźć sposób na odparcie pokus rynku, jeżeli nadal chcą posiadać kontrolę nad procesem twórczym. "Cena wszystkiego" przedstawia złożony portret późnego kapitalistycznego społeczeństwa. Trzymając krzywe zwierciadło naprzeciw naszej konsumpcyjnej kultury, film ostatecznie potwierdza nadzmysłową siłę samej sztuki i głęboką potrzebę jej obecności w naszym życiu.
Jedna dziewczynka staje naprzeciw armii ważących się na wszystko talibów. Malala Yousafzai jest dzieckiem, które nie pozwoli się zastraszyć. Gdy w dystrykcie Swat w północnym Pakistanie talibowie wprowadzają zakaz edukacji dziewcząt, gdy niszczone są kolejne szkoły, Malala zaczyna pisać bloga, w którym komentuje rzeczywistość. Ma wtedy 12 lat. 3 lata później w szkolnym autobusie zostaje na niej wykonany wyrok śmierci. Dziewczyna cudem jej unika. W 2014 roku otrzymuje Pokojową Nagrodę Nobla. Swoją niezłomność Malala zawdzięcza między innymi pięknej relacji, jaka łączy ją z ojcem. To on przez wszystkie lata motywował ją, by walczyła o swoje przekonania. "Kiedy się urodziłam, mieszkańcy naszej wioski współczuli mojej matce i nikt nie powinszował ojcu.[...] Dla większości Pasztunów narodziny córki to dzień smutku. [...] ale ojca to nie obchodziło. Twierdzi, że kiedy przyszłam na świat, spojrzał mi w oczy i się zakochał. [...] Dostałam imię po Malali z Maiwandu, największej bohaterce Afganistanu".