Concepción Andrés Picado przyszła na świat w Hiszpanii. Aktorka teatralna i filmowa, tancerka oraz modelka, którą ściągnięto do USA, by zrobiła tam taką karierę jak Dolores del Rio czy Lupe Velez. W Hollywood panowała wtedy moda na egzotyczne aktorki, a Conchita ze swoimi kręconymi, ciemnymi włosami, oliwkową karnacją i brązowymi oczami pasowała do roli rzadko spotykanej w Stanach Zjednoczonych piękności. Do USA przybyła w 1930 roku, gdzie podpisała kontrakt z wytwórnią MGM. Nie umiała mówić po angielsku, lecz niebawem opanowała język na tyle, żeby zagrać w "Never the Twain Shall Meet" u boku Leslie Howarda. Jednakże Conchita wkrótce opuściła MGM na rzecz Fox Film Company. Tam grała w hiszpańsko- i anglojęzycznych filmach, takich jak "En cada puerto un amor", "Asegure a su mujer" czy "Życie paryskie". Mimo dobrych ról i udziału w konkursie WAMPAS Baby Star, na który Fox wystawił swoje trzy najpiękniejsze aktorki (Helen Mack, Linda Watkins i właśnie Conchita Montenegro) jej kariera filmowa wkrótce dobiegła końca, aczkolwiek Conchita występowała często w teatrach (Loew's Kings Theater) i w wodewilu. Montenegro dwukrotnie wychodziła za mąż. Jej drugim mężem był brazylijski aktor Raul Roulien, z którym zamieszkała w Paryżu. Conchita Montenegro wspierała hiszpańskich i latynoskich aktorów robiących karierę w Hollywood. Zmarła w Madrycie w sędziwym wieku 95 lat. Zgodnie z jej wolą, jej ciało zostało przekazane na badania naukowe.