Nie ma co się zachwycać. Ktoś inny prędzej czy później by to samo zrobił mając joego możliwości. Nie wiem w czym tkwi jego geniusz. A do lepera faktycznie pdobny.

W pełni się z tobą zgadzam. I do tego 46 oddanych głosów i pięć tematów, to bardzo mało jak na kogoś kto moim zdaniem miał ogromny wpływ na kinematografię.

tzn z opinia Malachity. Gdyby nie on kinematografia mogłaby pójść w innym kierunku(albo pozostałaby przez wiele lat jarmarczną rozrywką, nie dane by nam było oglądać stare filmy np. z mary pickford).
Wymyślił plany, w tym amerykański, umiał przekonać wytwórnię Biograph,że aktorów można pokazywać od kolan w górę a nie całego w naturalnej wielkości, tak więc proporcja, rozmach : Nietolerancja i Narodziny narodu, chyba dwa największe filmy początków kinematografii.

‘Ktoś inny prędzej czy później by to samo zrobił mając joego możliwości’

Idąc Twoim tokiem myślenia - nie ma co się zachwycać nad geniuszem czy to duetu Lennon-McCartney, czy to Thomasa Edisona, czy to Felliniego, skoro ktoś inny mając do dyspozycji gitarę, kartkę papieru i długopis/'elektroniczno-świetlne oczytanie’/kamerę filmową prędzej czy później napisałby `A Day In The Life’, wynalazłby żarówkę i nakręcił `Osiem i pół’.

I nie mówię wcale, że Griffitha każdy musi wielbić pod niebiosa, stawiać mu ołtarze, pisać hymny pochwalne i występować do amerykańskiego rządu z propozycją ustanowienia Międzynarodowego Dnia Griffitha, ale chyba trzeba mieć na względzie indywidualność i niepowtarzalność wyobraźni, poglądów, odbierania świata i uczuć każdej osobnej jednostki i nie pisać czegoś w stylu `jak nie ten, to inny’.

Nikt nie musi `ochać’ i `achać’ oglądając `Narodziny narodu’ czy `Złamaną lilię’, ale docenić ich pionierski wkład w rozwój kina, a przede wszystkim środków artystycznego wyrazu powinno należeć do obowiązków każdego - choćby z uwagi na rozbudowę możliwości montażu, zabieg wirażowania zdjęć, `okrojenie’ gry aktorskiej z nadmiernej teatralności, kamerę pełniącą funkcję narratora czy położenie podwalin pod film epicki i melodramat.

Gdyby nie Edison, pewnie ktoś by wymyślił w końcu żarówkę, może ja :)

To nie Edison wymyślił żarówkę tylko Tesla, a Edison to zwykły złodziej i plagiator. Do tego to on wywołał wojnę patentową. Jeśli chodzi o D.W.G to nie lubię jego filmów choć nie zaprzeczę jego wielkiego wkładu w język filmu a właściwie stworzenie go. Pomijając Brightończyków był jedynym który wiedział co to narracja przed ekspresjonizmem. A dla mnie właśnie od Ekspresjonizmu zaczyna się porządne kino i czego nie zrobiłby Griffith zrobiłby Lang albo Murnau kilka lat później. A Narodziny Narodu to syf.

Dodać trzeba jeszcze, że Edison zamierzał opatentować kinematograf. To był człowiek chciwy i nie liczył się za bardzo z innymi. A już na pewno nie z prawem autorskim. Potrafił wykorzystywać luki w prawie i wywoływał wojny patentowe.

Być może też ktoś wziął do siebie przesłanie Narodzin Narodu i odjął mu za propagowanie rasizmu. Oczywiście nie o sobie tutaj piszę, choć film ten wywołał we mnie mieszane uczucia jeśli chodzi o treść, bo wkład w historię filmu ma nie do podważenia. Obejrzę niedługo Nietolerancję, bo ciekawy jestem tej rehabilitacji.

Ja oglądałem "Złamaną lilię", "Narodziny narodu" i "Nietolerancję" (i jeszcze dwie krótkometrażówki) i stwierdzam, że jedynie "Nietolerancja" broni się dzisiaj jeszcze jako prawdziwie WIELKIE i PONADCZASOWE kino. Reszta jest albo wątpliwa ideologicznie ("Narodziny narodu", "Złamana lilia"), albo trąci myszką pod względem fabularnym ("Złamana lilia" i wspomniane dwie krótkometrażówki: "Dziewczyna i powierzone jej dobro" i "Muszkieterzy z Pig Alley").
Zresztą przecenia się wpływ Griffitha na historię kina. Większość jego rzekomych odkryć została odkryta przed nim (jak dowodzą współczesne badania światowego kina sprzed "Narodzin narodu"), a i z narracją długich widowisk przed "Narodzinami..." radzili sobie Włosi, a równolegle do Griffitha - choćby Szwedzi. Niemniej przyznaję, że aktorów prowadził świetnie, opowiadać historie potrafił, a w "Nietolerancji" udowodnił nawet, że potrafi być wielkim artystą. Ale to nie znaczy, że trzeba mu z miejsca dawać dziesiątkę. :P

myślę że na opinie of Grifficie wciąż rzutuje cień "narodzin narodu", ale w oderwaniu od tego feralnego filmu to był naprawdę wielki artysta i nie mówię tu o jego talencie do epiki ale genialnym budowaniu dramaturgi i sposób w jaki prowadził aktorów.

Gdyby nie "Narodziny narodu", to pewnie niewielu by o nim słyszało;)

Dodajmy jeszcze to, że gość wyreżyserował dziesiątki filmów, a znanych szerszej publiczności są ledwie 3. Ktoś tam czasem jakąś krótkometrażówkę obejrzy, ale zazwyczaj zachwytu to nie wywołuje. A na filmwebie to nawet polskich tytułów większość nie posiada. Nie mówiąc już o oglądaniu tego (więcej niż 50% na obecną chwilę nie doczekała się nawet 1 głosu).