Jego filmy nie budują tej magicznej więzi między widzem a postaciami, co pozostałe filmy pixara. Nie do końca jestem w stanie określić na czym to polega, ale zupełnie nie miałem kontaktu z Mikiem Wazowskim z Uniwersytetu potwornego. Zrobili z niego jakiegoś pracowitego kujona, nie zaś wygadanego, leniwego ("RAPORCIKI WAZOSKI") gościa który swoje braki nadrabia sprytem. Wątek niebieskiego wielkoluda też nie poszedł najlepiej. To nie ta sama postać.
Onward... nawet nie będę zaczynał. Jednorożce zachowujące się jak bezdomne psy, wskrzeszanie ojców, bardzo nieciekawe postaci poboczne.

Pan Daniel dostarcza filmy, ale to nie są perełki które pixar produkował na początku.