Denver Dell Pyle urodził się 11 maja 1920 roku w Kolorado, w rodzinie farmerów. Mimo że rozpoczął studia na uniwersytecie, przerwał je i zajął się sprzedażą obwoźną. Imał się także innych zajęć: pracował między innymi na platformach naftowych w Oklahomie i jako poławiacz krewetek w Teksasie. W 1940 roku znalazł się w Los Angeles, gdzie zatrudniony został jako stażysta w NBC. Dobrze zapowiadającą się karierę przerwała mu II wojna światowa, podczas której służył w marynarce. Ranny w bitwie o Guadalcanal został zwolniony z wojska w 1943 roku i podjął pracę w fabryce produkującej samoloty. Równocześnie grał w teatrze amatorskim, gdzie został dostrzeżony przez łowców talentów.
Pobierając nauki gry aktorskiej u Marii Ouspenskiej i Michaela Chekhova, zadebiutował w 1947 roku w filmie „The Guilt of Janet Ames”. W ciągu swojej pięćdziesięcioletniej kariery zagrał w ponad stu czterdziestu filmach („Bonnie i Clyde”, „Ucieczka na Górę Czarownic”, „Ojcowie i synowie”) oraz serialach („The Dukes of Hazzard”, „Bonanza” i „The Life and Times of Grizzly Adams”). Blisko zaprzyjaźniony z Johnem Wayne’em partnerował mu między innymi w filmach „Alamo” i „Człowiek, który zabił Liberty Valance’a".
Zmarł 25 grudnia 1997 roku w Burbank, w Kalifornii, na raka płuc. Był dwukrotnie żonaty: z Marilee Carpenter (1955-1967), z którą miał dwójkę dzieci, i Tippie Jhonston (1983-1997).