No, tak się filmów nie opowiada. Wszystko tu jest opowiadane od A do Z, I owszem zgodnie z podstawą literacką, ale tak tępo, nudno, rozwlekle, bez energii i niezbędnego zwłaszcza w gorsecie szaleństwa, że to aż boli.
Angielska tradycja opowiadania lekko ze swadą, bez kija w tyłku filmów kostiumowych sięga brawurowego scenariusza Johna Osborne'a do "TOMA JONESA".
A są jeszcze inne przykłady scenopisarskiego mistrzostwa: "Z dala od zgiełku" "Joseph Andrews", "POKÓJ Z WIDOKIEM" Ruth Prawer Jhabvali, czy niedawne "Rozważna i romantyczna" Emmy Thompson i "Duma i uprzedzenie" Debory Moogach. Mistrzowskie adaptacje. No i "Emma" z Gwyneth Paltrow.
Było od czego się odbijać i skąd czerpać inspiracje, oj było....