Emir Kusturica

Kusturica produkuje "biorewolucyjne" soki o nazwach "Che Guevara" (malinowy), "Fidel Castro" (jeżynowy), czy "Josip Broz Tito" (jagodowy). Swoje nazwisko zarezerwował dla soku truskawkowego. W planach ma także wypuszczenie na rynek napojów "Saddam Husajn", "Diego Maradona" i "Josip Broz Tito".

Podczas FEST '95 (Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Belgradzie) Kusturica znokautował lidera Nowej Serbskiej Prawicy (ruch nacjonalistyczny), scenarzystę Nebojsę Pajkicia. Żona polityka próbowała go bronić bijąc Kusturicę torebką-miniaturką, zresztą prezentem od Radovana Karadzicia, lidera bośniackich Serbów.

W 1978 r. ukończył reżyserię na Wydziale Filmowym i Telewizyjnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze (Czechosłowacja, obecnie Czechy).

Oprócz reżyserowania filmów, Kusturica gra na gitarze basowej. Gościnnie udzielał się w kapeli "Zabranjeno Pušenje" (inaczej "No Smoking") od 1987 r. do jej rozpadu, a w 2001 r. nakręcił nawet dokument o zespole pt. Super 8 Stories. Od 1998 r. gra w formacji "Emir Kusturica & No Smoking Orchestra".

W 2007 roku wyreżyserował teledysk do piosenki ""Rainin in Paradize" w wykonaniu Manu Chao.

W 1993 roku wyzwał na pojedynek lidera serbskich skrajnych nacjonalistów, Vojislava Seselja. Za miejsce rozgrywki zaproponował centrum Belgradu, czas - "samo południe", a wybór broni pozostawił Seseljowi. Polityk nie przyjął jednak wyzwania tłumacząc się, że nie chce być później oskarżony o zabicie artysty.

Przewodniczył jury na Festiwalu Filmowym w Wenecji w 1999 roku.

W 2005 został laureatem nagrody Philippe Rotthier European Architecture Award za zaprojektowanie i wybudowanie wioski Drvengrad (Uzice, Serbia)

Członek jury na Festiwalu Filmowym w Cannes w 1993 roku.

6 maja 2005 roku Emir Kusturica przyjął chrzest w Serbskim Kościele Prawosławnym i przybrał imię Nemanja. Uroczystość miała miejsce w monasterze Savina (Czarnogóra).