Etienne Decroux (1898-1991), francuski mim i aktor, "ojciec współczesnej pantomimy i jedna z najjaśniejszych postaci teatru" ("Sunday Times"), dał sztuce mimu prawdziwą niezależność wraz z jej specyficznym językiem, repertuarem i filozofią, nazywając ją Dramatic Corporal Mime.
Decroux studiował z Jacquesem Copeau i pracował z takimi sławami francuskiego teatru jak Charles Dullin, Louis Jouvet, Gaston Baty, Jacques Prevert i Antonin Artaud. Jego błyskotliwa kariera w teatrze, kinie i radiu, rewolucyjne pomysły i żywotność, wzniecone dodatkowo odkryciem Gordona Craiga, zachęciły go do przeprowadzenia zmian w teatrze, tak jak o tym marzył.
Uczył tysiące studentów z całego świata, wśród których znaleźli się Jean Louis Barrault, Marcel Marceau i Giorgio Strehler, przez których bezpośrednio wpłynął na teatr i współczesny taniec.
Pracował w Nowym Jorku przez 5 lat, głównie w Actor's Studio. Jego ostatni występ publiczny miał miejsce w Carnegie Hall w 1963 roku.
W latach 1963-1986 Etienne Decroux uczył dziennie w paryskim studiu analizując, wykładając i zajmując się swoją pracą naukowo-badawczą i sceniczną. Pozostał do końca twórcą. Tak jak powiedział: "Geniusz blaknie. Ludzie umierają. To sztuka jest wieczna."