Faustyna Kowalska

Helena Kowalska

8,5
6 ocen scenariuszy
Święta Maria Faustyna Kowalska (Helena Kowalska) była mistyczką, stygmatyczką, wizjonerką oraz siostrą zakonną ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Urodziła się w 1905 roku w Głogowcu, ówcześnie na terytorium Rosji. Była najmłodszym z trójki dzieci Marianny i Stanisława Kowalskich. Pochodziła z bardzo ubogiej rodziny, jej rodzice byli rolnikami. Już we wczesnym dzieciństwie była troskliwa, opiekuńcza, wrażliwa na ludzką krzywdę oraz pobożna. Na chrzcie nadano jej imię Helena. Powołanie poczuła już w 7 roku życia, lecz nie otrzymała zgody rodziców na wstąpienie do klasztoru. Od tamtej pory próbowała w sobie zagłuszyć poczucie misji zakonnej.

W 1914 roku dziewczynka przystąpiła do I Komunii Świętej. Było to dla niej ogromnym przeżyciem. Jej rodzice zmagali się przez cały czas z coraz większą biedą, dlatego Kowalska swoją edukację zakończyła na trzech klasach szkoły podstawowej. Zaraz potem, aby pomóc krewnym i zarobić na swoje utrzymanie najęła się jako pomoc domowa w trzech zamożnych gospodarstwach. Faustynie nie udało się jednak stłumić w sobie głosu Boga i po ukończeniu 20 lat podjęła ostateczną decyzję wstąpienia do zakonu. W 1924 roku po doznanej wizji od cierpiącego Jezusa wyjechała bez wiedzy rodziców do Warszawy. Tam pracowała u Aldony i Samuela Lipszyców. Przez około rok dojeżdżała w poszukiwaniu klasztoru, który zechciałby ja przyjąć. Po wielu staraniach i odmowach w sierpniu 1925 roku została przyjęta warunkowo do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, lecz najpierw musiała uzbierać posag. Podczas trwania postulatu pracowała na kuchni, w ogrodzie oraz była furtianką. Pierwszy okres zakonny spędziła w Skolimowie, zaś pod koniec wstępnego etapu przeniosła się pod Kraków.

W kwietniu 1926 roku rozpoczęła nowicjat. Na obłóczynach dostała czarno-biały habit i przyjęła imię Maria Faustyna. Dwa lata później złożyła pierwsze śluby zakonne. Na uroczystości pojawili się również rodzice. Mniszka mieszkała w Wilnie i w Warszawie. W wieku 25 lat wyjechała do Płocka, gdzie przez dwa lata pracowała w tamtejszej piekarni. Przez kolejne dwa lata wyjeżdżała na prace do Kiekrza i Białej. Pod koniec 1931 roku mistyczka rozpoczęła III probację. Pierwszego maja 1933 złożyła śluby wieczyste w Krakowie. Niedługo potem wyjechała do Wilna i mieszkała tam przez około trzy lata zajmując się przyklasztornym ogrodem.

Na wiosnę 1936 roku Faustyna została przeniesiona do Derd.
Stygmatyczka była niezwykle pobożną, gorliwą, pracowitą i cichą osobą. Nie lubiła się obnosić ze swą bogatą duchowością. Cierpliwie i pokornie spełniała wszystkie swoje obowiązki. Była także bardzo życzliwa i radosna. Każdego traktowała z taką samą bezinteresowną miłością.

Doznała ona wielu bardzo silnych objawień dotyczących losów świata i Polski oraz jej zgromadzenia. Z polecenia jednego ze swoich spowiedników księdza Michała Sopoćki zaczęła spisywać wszystkie wizje w swoim dzienniczku. 22 lutego 1931 roku w Płockim sanktuarium doznała pierwszego widzenia Jezusa Miłosiernego. Zbawiciel polecił Faustynie namalowanie obrazu z podpisem "Jezu, ufam Tobie". Następne objawienie dotyczyło ustanowienia Święta Miłosierdzia Bożego, obchodzonego w pierwszą niedzielę po Wielkanocy. W 1932 roku otrzymała pierwsze potwierdzenie nadprzyrodzonego pochodzenia przekazów.

W 1934 roku malarz Eugeniusz Kazimirowski przy konsultacjach ze świętą namalował Chrystusa Miłosiernego. Rok później obraz wisiał w kaplicy ostrobramskiej z okazji 1900 rocznicy męczeńskiej śmierci Chrystusa. W maju 1935 zakonnica dostała kolejne polecenie od Jezusa. Tym razem miało powstać zgromadzenie wzorowane na życiu Chrystusa i głoszące ideę boskiego miłosierdzia. W tym samym roku Jezus podyktował jej też koronkę do Miłosierdzia Bożego i kazał odmawiać ją codziennie w godzinie męczeńskiej śmierci syna bożego czyli o 15:00. Każdy kto odmówi tę modlitwę chociaż raz ma doznać łask uświęcających w postaci śmierci w stanie łaski i nawrócenia grzeszników.

Maria Faustyna przechodziła w swoim mistycznym życiu również etapy całkowitej pustki duchowej i opuszczenia przez Boga. Jednak przezwyciężyła wszystkie cierpienia i wytrwale wierzyła w boskie miłosierdzie. 11 maja 1936 roku wizjonerka przeprowadziła się do domu w Krakowie, w którym mieszkała aż do śmierci. Święta chorowała na przewlekłą chorobę płuc i przewodu pokarmowego. Lecz w kwietniu 1937 roku doznała cudownego uzdrowienia, po czym została przeniesiona na kurację do uzdrowiska Rabka-Zdrój. Zakonnica zmarła w wieku 33 lat w pełni zachowując świadomość. Została pochowana w grobowcu na cmentarzu zakonnym w Łagiewnikach. 18 kwietnia 1993 roku została beatyfikowana, zaś 30 kwietnia 2000 roku odbyła się jej kanonizacja. Faustyna Kowalska jest najbardziej znaną polską świętą na świecie. W 1994 roku powstał o niej film biograficzny "Faustyna".

Ile lat miała Faustyna Kowalska?

Odeszła od nas w wieku 33 lat.

Kiedy urodziła się Faustyna Kowalska?

Urodziła się 25 sierpnia 1905

Gdzie urodziła się Faustyna Kowalska?

Głogowiec, Polska, Rosja

Czy Faustyna Kowalska dostała Oscara?

Nie otrzymała Oscara.

Ile Faustyna Kowalska zdobyła nagród i nominacji?

Nie zdobyła żandych nagród i nominacji