Listopad 1953 roku. Pauline Dubuisson zostaje oskarżona o brutalne zabójstwo kochanka.

Fatima pochodzi z Afryki, ale mieszka z córkami w Lyonie. Jej osiemnastoletnia córka Nesrine rozpoczyna studia medyczne. Relacja z młodszą, zbuntowaną piętnastolatką nie jest łatwa. Souad wstydzi się, że matka jest niewykształcona i wytyka jej nieporadny francuski. Fatima kocha obie tak samo, są dla niej źródłem dumy, ale i frustracji. Codziennie stawia na szali własną godność, pracuje ponad siły, by zapewnić im lepszą przyszłość. Wierzy, że inny kolor skóry nie odbiera szansy na dobre życie we Francji. Kiedy pewnego dnia ulegnie wypadkowi i zostanie w domu, zacznie pisać dziennik oraz wiersze po arabsku, opowiadając o wszystkim, czego nie może wyrazić po francusku. Scenariusz powstał na podstawie wspomnień Fatimy Elayoubi, która ponad 20 lat temu opuściła Maroko i zamieszkała pod Paryżem.