Po schwytaniu i osadzeniu w obozie jenieckim  pułkownik Joseph L. Ryan postanawia niezwłocznie przygotować plan ucieczki.

Tony Manetta prowadzi niezbyt dobrze prosperujący hotel w Miami. W dodatku ma ogromną słabość do kobiet, na które jest w stanie wydać resztki swych pieniędzy. Jednak z pomocą i wsparciem przyjdzie mu Ally, jego wrażliwy dwunastoletni syn. Tony zwraca się z prośbą o pomoc do brata, Mario. Ten jednak stawia warunki. Czyżby Tony musiał się wreszcie ożenić...?

Anglik zakłada się, że wraz ze swoim kamerdynerem okrąży Ziemię w osiemdziesiąt dni.

Frankie opuszcza więzienie z postanowieniem, by wieść uczciwe życie. Dawni znajomi jednakże nie pozwalają mu o sobie zapomnieć.

Trzech gangsterów włamuje się do domu położonego blisko torów kolejowych i więzi mieszkającą tam rodzinę. Przestępcy planują zamach na prezydenta USA.

Były pięściarz, który stawia się w jednostce wojskowej, odrzuca propozycję powrotu na ring. Zdenerwowany dowódca postanawia złamać jego opór siłą.

Po sukcesie swojego najnowszego musicalu "Show Boat" na Broadwayu kompozytor Jerome Kern (Robert Walker) zdradza szoferowi, w jaki sposób udało mu się osiągnąć sukces. Opowiada o wieloletniej przyjaźni z Jamesem I. Hesslerem (Van Heflin), który bardzo pomógł mu udoskonalić warsztat, choć sam marzył o tym, by odejść od grania cudzych utworów i zacząć tworzyć prawdziwą muzykę. Mówi też o tym, jak udało mu się zmienić mentalność producentów z Broadwayu. Wspomina, jak poznał pochodzącą ze wsi Eve Leale (Dorothy Patrick), która ostatecznie została panią Kern. Opowiada o tym, jak prawie wszedł na pokład nieszczęsnego statku Lusitania, liniowca, który został storpedowany i zatonął podczas tego rejsu. Nie zapomina też o swojej wieloletniej przyjaźni z córką Hesslera, Sally Hessler (Lucille Bremer), którą marzenie o zostaniu performerką na Broadwayu doprowadziło do wyobcowania towarzyskiego. Na zakończenie wspomina wydarzenia, które przyczyniły się do stworzenia "Show Boat" wraz z autorem tekstów Oscarem Hammersteinem II (Paul Langton). Dzięki pojawieniu się "mówiących obrazów" muzyka Kerna, a także nowe piosenki, napisane specjalnie do nich, zyskały szerszą publiczność dzięki hollywoodzkim filmom.