Frida Kahlo

W wieku 6 lat zachorowała na paraliż dziecięcy (polio), co zahamowało rozwój jej prawej stopy i spowodowało, że jej prawa noga była cieńsza niż lewa.

Na otwarcie swojej pierwszej wystawy w Meksyku przybywa na przewiezionym przez ciężarówkę łóżku. Artystce na chodzenie nie pozwalał stan zdrowia.

17 września 1925 ulega wypadkowi podczas podróży autobusem, który zderzył się z drezyną.
Miała złamaną w jedenastu miejscach nogę, miednicę i kręgosłup a pręt przebił jej macicę.
Lekarze nie dają jej szans na przeżycie.

Ukończyła Colegio Aleman w Mexico City.

Zmarła w stolicy Meksyku z powodu niewydolności dróg oddechowych.

Ukończyła National Preparatory School.

Zmieniła swoją datę urodzenia o trzy lata, aby podkreślić to, że urodziła się w roku, w którym rozpoczęła się rewolucja meksykańska (1910).

Była chora na anemię.

W roku 1934 operacyjnie usunięto jej końce palców u nogi.

W 1946 roku otrzymała Narodową Nagrodę Sztuki i Nauki od Ministerstwa Edukacji Publicznej.

1953 roku jej prawa noga, do wysokości kolana, została amputowana.

Dom, w którym urodziła się, mieszkała i umarła, Casa Azul (Niebieski Dom) od roku 1958 jest muzeum poświęconym artystce.

Po autobusowym wypadku Frida dowiedziała się,że nigdy nie będzie mogła mieć dzieci. Artystka podczas przebywania w szpitalu wyimaginowała sobie, że urodziła tam syna, który nazywał się Leonardo.

W 1950 roku przeszła siedem operacji kręgosłupa. W szpitalu spędziła dziewięć miesięcy. Po wyjściu z niego musiała korzystać z wózka inwalidzkiego.

W 1946 poddała się operacji przeszczepu kości, spowodowało to znaczne pogorszenie stanu zdrowia artystki. Po operacji była skazana na noszenie metalowego ortopedycznego gorsetu na kręgosłup.