Irena Netto urodziła się w 1899 roku w Dąbrowie Górniczej. W latach 1923-1924 była w zespole aktorskim Reduty, w latach 1924-1925 grała w Teatrze Miejskim w Toruniu. Na sezon 1925/1926 wróciła do Reduty. W latach 1926-1930 była aktorką Teatru Polskiego w Katowicach. W latach 1930-1931 grała ponownie w Toruniu. Na początku roku 1932 znalazła się w zespole nowo otwartego Teatru im. Stefana Żeromskiego w Warszawie. W następnych latach współpracowała znów z Instytutem Reduty. W 1937 roku porzuciła scenę, by pracować w radiu i reżyserować amatorskie przedstawienia w szkołach. W czasie okupacji pracowała w fabryce, prowadziła tajne nauczanie, organizowała konspiracyjne wieczory artystyczne, a po wojnie wróciła na scenę. W sezonie 1945/1946 była w zespole Teatru dla Młodzieży w Poznaniu, w latach 1946-1949 w Teatrach Dramatycznych we Wrocławiu, z wyjątkiem lat 1951-1952, kiedy grała w warszawskim Ateneum. Była popularną i cenioną, szczególnie w rolach charakterystycznych, aktorką filmową. W 1969 roku przeszła na emeryturę. Zmarła w 1992 roku w Konstancinie-Jeziornie.