Izaak Osipowicz Dunajewski – rosyjski kompozytor i dyrygent; przez wiele lat główna postać radzieckiej muzyki rozrywkowej.
Urodził się 18.01.1900 r. w Łochowicy k. Połtawy. Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w charkowskim konserwatorium u I. Archona (1910-15), a następnie studiował w klasach fortepianu, dyrygentury i kompozycji u S. Bogatyriowa (1915-19).
Początek jego pracy zawodowej zbiegł się w czasie ze zmianą ustroju po zwycięstwie rewolucji bolszewickiej. W nowej sytuacji kariera młodego, ambitnego, nie lękającego się wyzwań artysty rozwijała się dynamicznie. Piastował stanowisko dyrektora muzycznego i dyrygenta teatrów w Charkowie, Moskwie i Leningradzie. W latach 1929-34 współpracował z leningradzką orkiestrą jazzową i dziś jest uważany za twórcę rosyjskiego jazzu.
Później prowadził zespół pieśni i tańca Pałacu Pionierów w Leningradzie (1938-41). Był też kierownikiem artystycznym zespołu pieśni i tańca Centralnego Domu Kultury Kolejarzy w Moskwie.
Od 1932 skoncentrował się na komponowaniu muzyki filmowej i w tej dziedzinie odniósł ogromny sukces. Jego przebojowe piosenki z filmów "Świat się śmieje", "Cyrk", "Wołga, Wołga" i "Jasna droga" sprawiły, że stał się osobą uwielbianą przez miliony widzów w ZSRR. Publiczność go kochała a władza hołubiła czego wyrazem była przyznana mu dwukrotnie nagroda państwowa (1941 i 1951).
Komponował również operetki – "Złota dolina" (1938), "Swobodny wiatr" (1947), "Syn błazna" (1950) i "Biała akacja" (1955), ale na tym polu nie odniósł tak spektakularnych sukcesów. Był twórcą muzyki do wielu niezwykle popularnych marszów i pieśni masowych.
Zmarł 25.07.1955 r. w Moskwie.