Ikona dziennikarstwa, Joan Didion, opowiada o swojej karierze i osobistych przejściach w kameralnym dokumencie, który wyreżyserował jej bratanek, Griffin Dunne.

Mieszkaniec Nowego Jorku, dowiadując się, że zostało mu 90 minut życia, postanawia naprawić krzywdy, jakie wyrządził najbliższym.

Autor powieści kryminalnych po przeprowadzce znajduje na strychu projektor ze starymi taśmami. Oglądając materiały, odkrywa szokującą prawdę o nowym domu i jego poprzednich mieszkańcach.

Utalentowany pedagog unika przywiązywania się emocjonalnie do uczniów i kolegów z pracy. Poznaje trzy kobiety, dzięki którym jego podejście ulega zmianie.

Bohaterami filmu są Claire i Luke, ostatni pracownicy zabytkowego hotelu Yankee Pedlar Inn, który zostaje zamknięty z prostego powodu - gości więcej duchów niż ludzi. Yankee Pedlar Inn podupada, Claire i Luke nadzorują hotel w ostatni weekend przed jego zamknięciem. Budynek jest opustoszały - dwoje pracowników i troje gości - co daje głównym bohaterom czas na zbadanie hałasów wywoływanych przez ducha przechadzającego się po korytarzach. Wszystko wydaje się być niewinną zabawą dla zabicia czasu. Wtedy Claire rejestruje coś dziwnego na magnetofonie Luke'a, a rzekome medium z drugiego piętra ostrzega ją, by trzymała się z dala od piwnicy.

Niepełnosprawna dziewczyna poznaje młodego, atrakcyjnego chłopaka. Wkrótce zbliżają się do siebie.