Zuzia poznaje psa Lampo, który jest popularny dzięki swym podróżom kolejowym.

Pod koniec XIX wieku Gustaw Arnold Fibiger zakłada w Kaliszu niezwykle prężnie rozwijającą się fabrykę fortepianów. Z sukcesu nie cieszy się długo. Spuściznę po niespodziewanie zmarłym mężu przejmuje wdowa, a później ich syn, któremu udaje się z sukcesami kontynuować dzieło ojca. Instrumenty wytwarzane w fabryce było słychać niemalże na całym świecie. Choć dziś fabryka już nie funkcjonuje tak jak dawniej, to jej wspomnienie jest wciąż żywe u współczesnych muzyków, rzemieślników czy dawnych pracowników, a Kalisz pozostaje największym na świecie ośrodkiem renowacji fortepianów i pianin.

Cztery starsze panie z Torunia, Małgosia, Krysia, Ela i Bogusia, są miłośniczkami przedmiotów sprzedawanych na specjalnych prezentacjach handlowych. Ze względu na swój słuszny wiek szczególnie są zainteresowane towarami, które rzekomo mają właściwości lecznicze i wpływają na poprawę samopoczucia. Reżyserka towarzyszy kobietom na pokazach urządzeń quasimedycznych i pokazuje intrygujący świat, w którym bieda współistnieje z bogactwem, a śmiech pojawia się przez łzy.