Ludwik przeprowadza się z rodzicami do Krakowa i zaczyna naukę w nowej szkole. Chłopak okazuje bunt przeciwko otaczającej go powojennej rzeczywistości.
Historia młodego chłopaka, który pod koniec II wojny światowej zostaje przesiedlony wraz z rodziną ze Lwowa do Krakowa, gdzie podejmuje przerwaną edukację w gimnazjum. Przechodząc jednocześnie okres buntu, zmuszony jest odnaleźć się w nowej rzeczywistości.
Film z cyklu „Święta polskie”, tym razem ilustrujący święto nie całkiem polskie, ale mocno już zakorzenione w rodzimej rzeczywistości – Walentynki. Scenariusz do niego wyszedł spod pióra Jerzego Pilcha. Dla znanego pisarza, laureata Nagrody Nike, to już drugie spotkanie z tym cyklem: wcześniej napisał on scenariusz do znakomitego „Żółtego szalika”. Jego współpraca z reżyserem Januszem Majewskim zaowocowała opowieścią pełną humoru i wdzięku, traktującą o miłości z lekkim przymrużeniem oka i nutką nostalgii. Duża w tym zasługa również grającego główną rolę Wojciecha Malajkata. Bogdan był kiedyś muzykiem w krakowskiej orkiestrze, później dziennikarzem muzycznym w poważnym, niszowym piśmie. Swobodny stosunek do życia, pieniędzy i kariery sprawił jednak, że nie wzniósł się na szczyty swoich możliwości. Niektórzy powiedzieliby nawet, że upadł całkiem nisko. Bogdan nosi teraz ksywkę „Mozart”, jest bowiem kloszardem na warszawskim Dworcu Centralnym, gdzie przygrywa na akordeonie i żyje z tego, co ludzie wrzucą mu do czapki. Ale czuje się szczęśliwy. Inni stale gdzieś gonią, czymś się denerwują, a on delektuje się świadomością, że nic nie musi. Potrzeby ma skromne, pieniędzy za wiele nie potrzebuje, bo przecież na dworcu jeszcze nikt z głodu i zimna nie umarł. Ale pewnego dnia do pudełka na drobne ktoś niespodziewanie wrzuca mu pękatą różową kopertę. W środku jest 50 tys. zł i list. W liście anonimowa ofiarodawczyni wspomina ich miłosny związek sprzed lat. Czuje się winna moralnego upadku Bogdana i chce mu to wynagrodzić. Mozart nie jest pewien, która z dawnych kochanek zrobiła mu taki prezent. Wyrusza więc pociągiem do Krakowa, aby wyjaśnić zagadkę i zwrócić pieniądze „sponsorce”. W grę wchodzą trzy panie…
Marianna wraz z mężem Krzysztofem dziedziczy w spadku dom na Mazurach, który chce jak najszybciej sprzedać. Gdy bliżej przygląda się posiadłości, zaczyna dostrzegać pozytywne strony życia w spokojnej, bliskiej natury miejscowości.
Jeden z serii zachodnioniemieckich filmów dokumentalnych o muzyce jazzowej zrealizowany w Warszawie. Zostały w nim zaprezentowane najważniejsze zespoły ówczesnej polskiej sceny jazzowej: Warsaw Stompers, Kwartet Zbigniewa Namysłowskiego, Kwartet Jana "Ptaszyna" Wróblewskiego, Kwintet Krzysztofa Komedy, Bossa Nova Combo Krzysztofa Sadowskiego, Kwintet Andrzeja Trzaskowskiego. W finale pojawili się – jako All Stars Session – pionierzy jazzu w Polsce, którzy zagrali utwór Family Blues.
Trwa próba kwintetu Andrzeja Kurylewicza w radiowym studiu nagrań. W składzie: Jan Ptaszyn Wróblewski, Andrzej Dąbrowski, Wojciech Karolak, Roman Dyląg. Z polifonii głosów i dźwięków zaczyna wyłaniać się dobrze zaaranżowana całość.
Nawiązanie do stylistyki komiksów z dawnych lat. Scenografia przypomina rysowane kadry obrazkowe, a same dialogi ukazane są w dymkach. Humorystyczna historia o zasadach dobrego wychowania, które warto stosować w codziennym życiu.