Jeanne d'Alcy 

Urodziła się jako Charlotte Lucie Marie Adèle Stephanie Adrienne Faës w Vaujours, Seine-Saint-Denis we Francji 20 marca 1865 roku.
Początkowo występowała na deskach teatru Théâtre Robert-Houdin, począwszy od roku 1888, gdy został on ponownie otwarty przez wizjonera Georgesa Méliès. Aktorka występowała pod pseudonimem: Fanny Manieux. Następnie została kochanką Mélièsa i pojawiła się w jego filmach, między innymi "Faust et Marguerite". Pierwsza żona Mélièsa, Eugenie, zmarła w maju 1913 roku, a w 1925 roku pojął on za żonę d'Alcy. W związku pozostawali do jego śmierci w 1938 roku.
Była posiadaczką koncesji na stragany z zabawkami w hotelach Gare Montparnasse w Paryżu, co było jej dochodem, niejednokrotnie jedynym, przez wiele lat.
W roku 1932 aktorka wraz z mężem przeprowadziła się ze swojego apartamentu do domu dla weteranów kina. Po śmierci małżonka d'Alcy pojawiła się w filmie Georges Franju o życiu Georges MélièsMéliès, zatytułowanym "Mélies i magiczne początki kina (1952)Méliès i magiczne początki kina" wraz z synem męża, André Méliès, który grał swojego ojca.
Była pierwszą aktorką, która zagrała Joannę D'arc oraz pierwszą, która wystąpiła na srebrnym ekranie nago.
W filmie "Hugo i jego wynalazek" została sportretowana przez Helen McCrory.
Jehanne d'Alcy zmarła w wieku 92 lat 14. października 1956 roku w Wersalu.