Tytuł filmu nawiązuje do narodowego miejsca pamięci, cmentarza zasłużonych (Arlington National Cemetery). Obok symbolicznego Grobu Nieznanego Żołnierza i grobów wybitnych polityków, znajdują się tam dziesiątki tysięcy mogił weteranów wojennych. Dowódca kompanii pogrzebowej raz po raz wręcza rodzinom poległych gwiaździsty sztandar i przekazuje w imieniu prezydenta wyrazy współczucia. Machina wojskowa funkcjonuje bezbłędnie, tak jakby stanowiło to cel sam w sobie. Sceny na cmentarzu stanowią klamrę spinającą akcję. Klamrę dosłowną i metaforyczną - tu dochodzi do głosu mistrzostwo reżysera. Niestety zasadnicza część akcji, rozgrywająca się w retrospekcji, nie wychodzi poza szablon. Główny bohater, zawodowy sierżant, weteran z Korei i Wietnamu (James Caan) wie, że podstawową umiejętnością żołnierza na wojnie jest przetrwanie. Pod jego opiekę dostaje się młody ochotnik (D.B. Sweeney), syn wojennego przyjaciela, nieuleczalny entuzjasta, pragnący pomnożyć sławę ojca bez względu na cenę. Ich sylwetki kreśli Coppola świadomie grubą kreską - to raczej synonimy określonych postaw niż strony dramatu. źródło: Rzeczpospolita

Kultowy film koncertowy Talking Heads w reżyserii Jonathana Demme’a. Film został zrealizowany w grudniu 1983 roku, w szczytowym momencie kariery zespołu, podczas trasy promującej ich album "Speaking in Tongues".

Alex Cutter wraca z wojny wietnamskiej. Okaleczony fizycznie i psychicznie, ma trudności w przystosowaniu się do nowej sytuacji. Przyjaciel Bone opowiada mu o przerażającym spostrzeżeniu: widział, jak jakiś mężczyzna usuwał zwłoki. Bonn jest pewien, że w tym mężczyźnie rozpoznał bogatego Corda. Cutter planuje bezlitosną zemstę. Jego złość na niesprawiedliwy podział władzy i pieniędzy zamienia się w obsesję, w którą brnie coraz dalej, aż wreszcie doprowadza się do samodystrukcji.