Korpulentny, przyprószony siwizną Pedro każe kochankom nazywać się Gretą Garbo. Lekkomyślny, flirtujący i zazdrosny jest gasnącą diwą. Mężczyzna pracuje jako pielęgniarz, opieka nad chorymi jest dla niego wyrazem poczucia obowiązku, ale też pożądania i chęci zawłaszczenia. W szpitalu wprowadza własne porządki. Żeby na męskim oddziale zwolnić łóżko dla transgenderowej Danieli, bierze udział w przestępstwie, pomagając mordercy w wydostaniu się na wolność. Reżyser Armando Praça bawi się odniesieniami do "Ludzi z hotelu" (reż. Edmund Goulding, 1932) z Gretą Garbo w roli podstarzałej baleriny. Tu zastępuje ją zatopiony w samotności, ociężały gej wyobrażający sobie, że jest gibką tancerką u schyłku kariery. Czy złote lata seksu i powodzenia ma już za sobą? "Nazywam się Greta" pokazuje, jak Pedro szuka bliskości zarówno z pacjentami, przypadkowymi mężczyznami, jak i z umierającą przyjaciółką.

Val pracuje jako gosposia bogatej rodziny w São Paulo. Pewnego dnia przyjeżdża do niej córka wychowywana do tej pory przez krewnych.