Rok po upadku PRL-u. Cztery pozornie szczęśliwe kobiety próbują odmienić swoje życie.

Jerzy, typowy gadżeciarz, nawiązuje dziwną relację ze swoim GPS-em o kobiecym głosie, który sprowadza go na złą drogę.

Anka nagle traci pracę, a mąż odchodzi do kochanki. Sytuacja skłania ją, by przewartościować swoje życie i spróbować sił w gastronomii.

Rok 2006, pod ziemią zostaje uwięziony górnik Zbigniew Nowak. Gdy wszyscy tracą nadzieję na jego uratowanie, po stu jedenastu godzinach z kopalni można usłyszeć stukanie w rury.

Jedno z dużych polskich miast. Życie toczy się tu z pozoru zwyczajnym rytmem. W rzeczywistości o wszystkim decyduje miejscowa koteria, do której należą wysocy urzędnicy państwowi, prezesi, dyrektorzy i najbogatsi biznesmeni. Są skorumpowani, cyniczni i bezwzględni. Tworzą klub „Solary”. Oficjalnie działała na rzecz miasta. W praktyce troszczy się tylko o interesy jego członków. Piotr Skotnicki nigdy nie należał do „Solary”, pewnie nawet nie wie o jego istnieniu. Nieporozumienie z dyrekcją szpitala przypłacił degradacją – z oddziału chirurgicznego trafił do prosektorium w podziemiach placówki, gdzie przeprowadza sekcje zwłok. Teraz zabiega o przywrócenie do dawnych obowiązków, ale nie jest pewny efektu swoich starań. Jego dziewczyna Anna, psycholog z zawodu, dostała właśnie pracę w pogotowiu. Oboje mieszkają w niewielkim domku na przedmieściach, należącym do matki Piotra, emerytowanej nauczycielki. Przy marnych zarobkach w służbie zdrowia nie mają zbyt wielkich szans na własne mieszkanie. Pewnego dnia do szpitala trafia pobity młody mężczyzna Zbigniew Domański, mafijny kurier. Mimo wysiłków lekarzy pacjent umiera...