Lou Rawls

Rawls urodził się pierwszego grudnia 1933 roku w Chicago. Ojciec porzucił rodzinę i Lou był wychowywany przez babkę. Pierwsze kroki muzyczne stawiał w kościelnym chórze Baptystów w wieku 7 lat. Bardzo duży wpływ miał na niego teatr Chicago Regal, gdzie miał okazję oglądać najlepsze z przedstawień w historii czarnej rozrywki. Billy Eckstine i Arthur Prysock byli jednymi z najlepszych jakich Lou miał szansę widzieć. On i jego kolega z klasy (Sam Cooke) muzykowali razem w szkolnym składziku. Ukończył Dunbar Tech. School i dołączył do wędrownej grupy gospel - The Pilgrim Travelers. W 1956 opuścił ją i wstąpił do wojska, gdzie został sierżantem w sekcji spadochroniarzy. W 1958 brał udział w poważnym wypadku samochodowym w którym zginął człowiek, a Rawls został uznany za zmarłego w drodze do szpitala. Lou był w śpiączce przez 5 dni oraz stracił pamięć na kilka miesięcy. Sam Cooke również znajdował się w feralnym aucie, lecz nic mu się nie stało. Rawls został dostrzeżony przez producenta Capitol Records Nicka Beneta podczas występu wokalnego (ma 4 oktawowy głos) w kawiarni w Los Angeles. Występował w różnych klubach w LA, pierwszy raz wystąpił w Hollywood Bowl z Dickiem Clarkiem w 1959. W 1964 zdecydował się na karierę solową, zdobył wtedy 4 nagrody Grammy. W połowie lat 70tych wstąpił do Anheuser Busch Browar jako rzecznik prasowy firmy. Od 1980 roku uczestniczy w koncertach dla amerykańskiego wojska sponsorowanych przez Anheuser Busch, USO i amerykański Departament Obrony. W czasie świąt w 1983 roku koncertował w bazach wojskowych na Filipinach, w Korei i w Japonii. Zebrał miliony dolarów na szkoły dla czarnych, każdego roku sponsoruje turniej golfa gwiazd w Los Angeles - zbiórkę pieniędzy dla United Negro College Fund. Ulica South Wentworth w Chicago została przemianowana na Lou Rawls Drive na jego cześć. Utalentowany Rawls jest także śpiewającym głosem w "Garfieldzie".