Louise Beavers to afroamerykańska aktorka kinowa i telewizyjna. Obsadzana, zgodnie ze stereotypami panującymi w latach jej życia i pracy w USA, w rolach służących, guwernantek czy niewolnic.

Urodziła się w Cincinnati, w Ohio (USA). Jej rodzice byli nauczycielami. Z powodu choroby matki rodzina aktorki przeprowadziła się wkrótce do Pasadeny. Ukończyła tam liceum, a w czasie nauki udzielała się między innymi w chórze. Jej matka uczyła ją śpiewu. Zaczęła pracę jako pomoc w przymierzalni ubrań, a następnie jako osobista służąca gwiazdy filmu - Leatrice Joy.

Istnieją rozbieżności co do tego w jaki sposób rozpoczęła się jej kariera filmowa. Najczęściej uważa się, że to agent filmowy Charles Butler zauważył ją podczas amatorskich występów na scenie. Na początku aktorka wahała się, czy grać w filmach. Uważała, że Afroamerykanie są wykorzystywani jedynie do ról dzikusów. W końcu jednak zadebiutowała w roku 1927 w filmie "Uncle Tom's Cabin". Zebrała wspaniałe recenzje za występ w filmie "Coquette"- u boku Mary Pickford. Pierwszoplanową rolę zagrała dopiero w roku 1934 w filmie "Imitacja życia". Nie przyćmiła jej wówczas żadna białoskóra gwiazda. W tamtym czasie w USA trudno było pielęgnować taki talent jak Beavers i ona sama krytykowała przemysł filmowy za rasizm.

Występowała również w telewizji w show "Beulah" i "The Danny Thomas Show". Zajęła się też aktywnie walką o prawa Afroamerykanów i wspierała polityków takich jak Richard Nixon, w którego wolę walki o równe prawa wierzyła.

Poślubiła w roku 1936 Roberta Clarka, który stał się jej menadżerem. Po rozwodzie z nim wyszła za mąż za Leroya Moore'a, z którym trwała w związku aż do śmierci. Nie miała dzieci. Z powodu otyłości cierpiała na cukrzycę. Zmarła w wieku 60 lat na zawał serca.