Reżyser i scenarzysta włoski, Luciano Emmer, przyszedł na świat w 1918 roku w Mediolanie. Jego kariera filmowa rozpoczęła się realizowaniem filmów krótkometrażowych poświęconych głównie sztuce renesansu (za film o tej tematyce - "Wyspy na Lagunie Weneckiej"- otrzymał w 1948 roku nagrodę Srebrnej Taśmy). Jego debiutem fabularnym jest "Sierpniowa niedziela" (1950) - epizodyczna opowieść o mieszkańcach Rzymu na plaży w Ostii, uznana za przejaw neorealizmu. W latach 50. kręcił cieszące się dużym powodzeniem komedie - "Paryż jest zawsze Paryżem" (1951), "Dziewczęta z Placu Hiszpańskiego" (1952), "Trzecia licealna" (1953), "Bigamista" (1956). Następnie spróbował dramatu ("Dziewczyna z witryny"- 1960), ale nie odniósł na tym polu znaczących sukcesów. Postanowił więc, przy współpracy z TV, wrócić do filmu dokumentalnego. Swoje zainteresowania skierował ponownie w stronę filmu fabularnego pod koniec lat 80., kiedy to był współreżyserem "Nowożeńców" (1987).