Mrówek nie jest artystą w encyklopedycznym rozumieniu tego słowa, chociaż został wykształcony w kręgu osobowości bez kwestii mogących nazwać się Artystami i przez takichże Pedagodów (nie mylić z członkami związku ZNP). Rozumie więc ludzi z tego kręgu. Mogą być malarzami, aktorami, muzykami, pisarzami, poetami, rzadziej - architektami, politykami (jak Winston Churchill. Są nadwrażliwi i nie myślę tu o wrażliwości na poklask tłumów. Mam na uwadze nadwrażliwość na osobiste doznania, co jMrówek nie jest artystą w encyklopedycznym rozumieniu tego słowa, chociaż został wykształcony w kręgu osobowości bez kwestii mogących nazwać się Artystami i przez takichże Pedagodów (nie mylić z członkami związku ZNP). Rozumie więc ludzi z tego kręgu. Mogą być malarzami, aktorami, muzykami, pisarzami, poetami, rzadziej - architektami, politykami (jak Winston Churchill. Są nadwrażliwi i nie myślę tu o wrażliwości na poklask tłumów. Mam na uwadze nadwrażliwość na osobiste doznania, co jest ich słabością i ich atutem. Dokładniej czują zjawiska na świecie, często są bezsilni wobec chwilowego braku akceptacji społecznej i niezrozumienia. Zadają sobie pytanie, dlaczego kretyńska i odpustowa palma na placu w Warszawie, prowokacja powstała w celu zaistnienia bezimiennego beztalencia, staje się przedmiotem dyskusji w dziennikach, a nie jest nim nowatorska rzeźba na wystawie, w Warszawie albo w Orońsku. Dlaczego symbolem Warszawy nie jest wspaniała rzeźba Chopina w parku Ujazdowskim, Mały Powstaniec lub Kiliński na Starówce, tylko jakieś kicze, obliczone na chwilowy, doraźny poklask, mająca jakość jak popularność aktora z sitcomu. Zatem - szanujmy Artystów i ich słabość, zwłaszcza jeśli nie stoją w sprzeczności z ich obrazem medialnym.

Mrówek z Krupówek
est ich słabością i ich atutem. Dokładniej czują zjawiska na świecie, często są bezsilni wobec chwilowego braku akceptacji społecznej i niezrozumienia. Zadają sobie pytanie, dlaczego kretyńska i odpustowa palma na placu w Warszawie, prowokacja powstała w celu zaistnienia bezimiennego beztalencia, staje się przedmiotem dyskusji w dziennikach, a nie jest nim nowatorska rzeźba na wystawie, w Warszawie albo w Orońsku. Dlaczego symbolem Warszawy nie jest wspaniała rzeźba Chopina w parku Ujazdowskim, Mały Powstaniec lub Kiliński na Starówce, tylko jakieś kicze, obliczone na chwilowy, doraźny poklask, mająca jakość jak popularność aktora z sitcomu. Zatem - szanujmy Artystów i ich słabość, zwłaszcza jeśli nie stoją w sprzeczności z ich obrazem medialnym.

Mrówek z Krupówek