Mac Davis I

Oto jeden z najbardziej zbuntowanych, a zarazem pełnych spleenu młodych twórców piosenek lat 70. Scott "Mac" Davis przyszedł na świat 21 stycznia 1942 roku w Lubbock, w stanie Teksas. Podczas wczesnych lat w muzycznym biznesie mieszkał w Atlancie, gdzie grał w zespole rock and rollowym i pracował jaka regionalny menadżer dla Vee-Jay Records. Chociaż sprawiło mu przyjemność pisanie piosenek, odniósł niebywały wielki sukces w latach 1969-70, gdy Elvis Presley obrócił jego trzy piosenki -"In The Ghetto", "Memories" i "Don't Cry Daddy"- w pop hity. A piosenka "In The Ghetto" stała się jedną z dominujących w ostatniej dekadzie życia Presleya.

Następnie osiągnął powodzenie z wylansowanymi przebojami: "Everything A Man Could Ever Need" (hit Glena Campbella), "Something's Burning" (wyk. Kenny Rogers & The First Edition), "Watching Scotty Grow" (wyk. Bobby Goldsboro) i "I Believe In Music" (wyk. Gallery).

W roku 1972 trafił na pierwsze miejsce jako piosenkarz listy przebojów pop z własną kompozycją "Baby Don't Get Hooked On Me". W kolejnych latach odnosił sławę wykonując muzykę pop i country z przebojami "Stop And Smell The Roses", "It's Hard To Be Humble", "Texas In My Rear View Mirror" i "Hooked On Music". W latach 1974-76 był gospodarzem rozmaitych muzycznych seriali NBC-TV. Pisał utwory do dwóch ostatnich filmów Elvisa Presleya (komedii muzycznej “Live a Little, Love a Little” [1968; piosenka "A Little Less Conversation"] i westernu „Charro!” [1969 – piosenka "Charro!"]) oraz do jego specjalnego programu telewizyjnego pt. “Elvis Presley's '68 Comeback Special” [1968 -piosenka "Memories"]. Pojawił się w filmach: „Czterdziestka z North Dallas” (North Dallas Forty) [1979], „Cheaper to Keep Her” [1980] i „Żądło II” [1983]. Występował w tytułowej roli broadwayowskiej produkcji “The Will Rogers Follies”.