Serial kostiumowy o Władysławie Warneńczyku i Kazimierzu Jagiellończyku.

"Krzywda" to poruszający dokument, który szczegółowo przedstawia niemieckie zbrodnie popełnione na ziemiach polskich w latach 1939–1945. Film ukazuje brutalność tamtych czasów, opierając się na relacjach świadków i faktach historycznych. To mocna i autentyczna opowieść o tragedii narodu, którego życie zostało zniszczone przez wojenną machinę nienawiści i przemocy.

Anatomia sukcesu Sługi Narodu i konsekwencji (także międzynarodowych) skupienia władzy w rękach człowieka, który robi najbardziej spektakularną karierę polityczną w Europie.

Film w reżyserii Barbary Włodarczyk pokazuje ukraińską codzienność religijną i próbuje odpowiedzieć na pytanie, kiedy będzie można mówić o wyzwoleniu się Ukrainy spod wpływów rosyjskiej Cerkwi. W grudniu 2018 roku - po latach sporów i starań - oficjalnie powstał, uznawany przez Konstantynopol, Kościół Prawosławny na Ukrainie. To kluczowe z punktu widzenia ukraińskiego narodu wydarzenie miało wzmocnić niezależność Ukrainy, zwłaszcza w odniesieniu do rosyjskich wpływów. Przeszło rok po tamtej uroczystej chwili na Ukrainie trwają dyskusje: które parafie uznają i wejdą w skład nowego Kościoła, a które zechcą pozostać pod starym zwierzchnictwem Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego? Ten spór dotyka niemal każdego regionu kraju. Kwestie religijne na Ukrainie stanowią dla autorki filmu, Barbary Włodarczyk, punkt wyjścia dla opowieści o tym, co obecnie łączy i co dzieli ukraińskie społeczeństwo.

Władimir Władimirowicz Putin rządzi Rosją od dwóch dekad. Kiedy skończy czwartą kadencję minie 24 lata, jak nieprzerwanie sprawuje urząd Prezydenta Federacji Rosyjskiej. Barbara Włodarczyk próbuje zbadać fenomen jego popularności wśród społeczeństwa. Jednocześnie dociera do opozycjonistów, którzy krytykują Putina. Opinie są podzielone, jednak większość Rosjan, nie wyobraża sobie przyszłości bez tego polityka. Wszystko wskazuje na to, że to nie będzie jednak jego ostatnia kadencja w fotelu głowy państwa.

Said Mażajew jest z pochodzenia Czeczenem, który zamieszkuje w Groznym. Gdy był studentem zainspirował się ideologią kalifatu i udał się do Syrii, aby wspierać tzw. Państwo Islamskie. Barbara Włodarczyk towarzyszy mężczyźnie w jego wspomnieniach z pobytu szeregach ISIS. Ukazują one iluzję i restrykcyjną strukturę tej organizacji oraz niedolę ludzi którzy do niej należą. Szczególnie trudny los spotyka tam kobiety i dzieci, ponieważ są one traktowane przedmiotowo i nie mają praktycznie żadnych praw. Czeczeni jako naród cenieni są w ISIS, gdyż mają duże doświadczenie partyzanckie, jeszcze z wojen z Rosją. Jednocześnie praktykują Islam i łatwo im zaszczepić zespół poglądów dotyczących polityki Państwa Islamskiego.

Polonia amerykańska w 1917 roku wydaję odezwę skierowaną do wszystkich swoich rodaków w USA. Jej celem jest zachęcenie do wstąpienia w szeregi korpusu polskiego i walki na terenie Europy, gdzie trwają działania I wojny światowej. Po 100 latach od tamtego wydarzenia, Amerykanin z polskimi korzeniami, próbuje dotrzeć do informacji, które wyjaśnią historię jego pradziadka. Jest ona bezpośrednio związana z odezwą, a jej tropy wiodą aż do kraju nad Wisłą.

Historie rodziców, którym organizacja Jugendamt w Niemczech zabrała dzieci.

Od czasów Stalina w Rosji nie było u władzy tak stanowczego lidera! Jak trzeba to za Putinem ludzie pójdą nawet do boju! - mówi ochroniarz z Sewastopola. To, że Zachód krytykuje Putina, to najlepszy dowód, że postępuje słusznie - uważa młody architekt z Moskwy, a mieszkanka wsi w obwodzie twerskim na widok Putina w telewizorze odwraca się do ekranu i woła: Dziękuję ci mój drogi, dziękuję! Vladimir Putin od 15 lat niezmiennie cieszy się poparciem większości Rosjan. I im bardziej jest krytykowany przez Zachód, tym wyższe ma rankingi, a po aneksji Krymu bije rekordy popularności. Nie zaszkodził mu ani krach rubla, ani wzrost cen, ani izolacja Rosji w Europie. Według sondaży z końca grudnia ubiegłego roku nadal popiera go 86%. Wszyscy socjolodzy są zgodni - to fenomen. Legendarny rosyjski muzyk Andriej Makarewicz, którego okrzyknięto zdrajcą, bo krytykuje Kreml za aneksję Krymu napisał piosenkę o Rosji: "Mój kraj oszalał". Kto i za co kocha Putina? Jak przejawiają swoją miłość? Ile są gotowi dla niego znieść? Żeby to zrozumieć autorka filmu odwiedza 3 różne miejsca: Moskwę, Krym i tzw. głubinkę, czyli rosyjską prowincję. W Moskwie jej przewodnikiem jest 27-letni Żenia, który zrobił film o Putinie w ramach prokremlowskiej organizacji Sieć. W Sewastopolu autorce towarzyszy Eduard, były oficer śledczy, który kilka lat temu odszedł z milicji, bo nie chciał pisać raportów po ukraińsku. Z kolei w wiosce Zamtyie spotyka się z emerytowaną pielęgniarką Walentyną. Rozmówcy są w różnym wieku, mają różny status i warunki życiowe, ale łączy ich jedno. Wszyscy gorąco popierają Putina. Zresztą, jak większość Rosjan.

"Ja Jestem" opowiada o cudzie obecności Jezusa w Eucharystii. Zdjęcia do tego obrazu robione były na pięciu kontynentach. Muzykę do filmu skomponował Michał Lorenc, a głosu użyczył Marcin Dorociński. Tytuł dokumentu, którego główną postacią jest Jezus Chrystus, w postaciach Chleba i Wina, brzmi "JA JESTEM", bo to w Najświętszym Sakramencie Jezus Chrystus jest namacalnie obecny cały czas wśród nas. Ten film naprawdę rzuca na kolana. Przed Najświętszym Sakramentem.

Film przedstawia historię Trzcinicy - najstarszym odkrytym na naszych ziemiach obiekcie obronnym.

Tom i Jerry biorą udział w programie telewizyjnym, by wygrać wymarzony dom.

Obraz przedstawia postać jednego z najsłynniejszych polskich poetów i prozaików Antoniego Słonimskiego. Zmarły w 1976 roku Słonimski był jedną z najbardziej znaczących postaci życia literackiego i umysłowego w dwudziestoleciu międzywojennym, która tworzył także w Polsce Ludowej. W czasie II wojny światowej przebywał w Paryżu, a następnie w Londynie. Do Warszawy wrócił w 1951 roku, aby kilka lat później zostać prezesem Związku Literatów Polskich. Film Andrzeja Titkowa ukazuje dwa światy - ten bliski Słonimskiemu, w czasach gdy tworzył najwięcej i ten dzisiejszy, w którym śladów po poecie zostało niewiele. Miejsca, w których mieszkał i w których spotykał się z przyjaciółmi, opiewane przez niego urocze zakątki starej Warszawy, które przestały istnieć, słynne kawiarnie, w których dawnych siedzibach obecnie znajdują się sklepy. Czy gdzieś jeszcze możemy odnaleźć tego dawnego ducha stolicy, który towarzyszył poecie podczas jego największej twórczości?