Meena Kumari - właściwie Begum Mahjabeen Bux - aktorka i poetka urodziła się 1 sierpnia 1932 roku w Bombaju (Indie Brytyjskie, obecnie Indie) w ubogiej rodzinie muzyka i tancerki. Ojciec dziewczynki był zawiedziony narodzinami kolejnej córki, Meeny, i miał zamiar oddać ją do przytułku. Ostatecznie tego nie zrobił, a gdy jego córki były małe postanowił wykorzystać fakt, że rodzina mieszka niedaleko wytwórni filmowej.

Meena zadebiutowała w 1939 roku w filmie "Leatherface". Wiele lat później mogła pochwalić się udziałem w takich produkcjach jak "Veer Ghatotkach", "Shri Ganesh Mahima" czy "Aladdin Aur Jadui Chirag". Największym hitem wśród jej wczesnych filmów był "Baiju Bawra" Vijaya Bhatty, za rolę w którym dostała nagrodę Filmfare. Na planie poznała także swojego przyszłego męża, Kamala Amrohiego.

Kolejne role Meeny były do siebie podobne. Grała cierpiące, skłonne do wszelkich poświęceń, kobiety. Wydarzeniem bez precedensu 1962 roku było to, iż o nagrodę Filmfare dla najlepszej aktorki walczyła tylko Meena. Wszystkie nominacje, za role w "Aarti", "Main Chup Rahungi" i "Sahib Bibi Aur Ghulam", należały do niej. Filmfare dostała za występ w tym ostatnim.

W 1966 roku Kumari została uhonorowana Filmfare za rolę w "Kaajal". W kolejnych latach zagrała m.in. w "Bahu Begum" i "Dushmun". Po raz ostatni pojawiła się na ekranie w 1972 w "Gomti Ke Kinare". Zmarła 31 marca tego samego roku na marskość wątroby.