Ta dokumentalna opowieść o życiu i twórczości Tarkowskiego wyszła spod ręki jego syna. Wybitny twórca sam przedstawia tu historię swojego życia.

Ukraińskie miasto Humań to miejsce, gdzie spotykają się przedstawiciele dwóch światów. Z jednej strony Żydzi, którzy całymi tłumami przyjeżdżają tutaj na grób cadyka Nachmana, aby świętować Rosz ha-Szana, czyli początek roku. A z drugiej lokalna społeczność - wielu jej członków będących wyznania prawosławnego otacza kultem Maksyma Żeleźniaka i Iwana Gontę, pogromców Polaków i Żydów. Na styku różnych tradycji i interesów zaczyna coraz bardziej iskrzyć. Miejscowi zarzucają gościom panoszenie się i zawłaszczanie przestrzeni. Goście oskarżają miejscowych o antysemityzm i prowokowanie konfliktów. Dokumentalista Krzysztof Kopczyński przygląda się całej sytuacji w cierpliwy i wnikliwy sposób. Zaznacza wszystkie niuanse i rysuje dla niej szeroki kontekst. Pozwala mówić Ukraińcom o krwawej historii regionu i wysłuchuje opowieści Żydów o duchach zwanych dybukami.

Pomiatany w szkole i zaniedbywany w domu Sebbe ma 15 lat i zmysł do mechaniki. Doprowadzony do granic wytrzymałości, wykorzystuje swój talent do zbudowania bomby.

Nastoletni Eric mieszka w odrapanym mieszkaniu ze swoim ojcem, który zajmuje się robieniem ekstremalnych filmów pornograficznych.