Boharowie filmu to pięcioro niezwykłych młodych ludzi dotkniętych zespołem Aspergera. Film, kręcony przez dwa lata intymny portret społecznej inności, udowadnia, że zespół Aspergera to nie tyle choroba, co odmienny sposób postrzegania świata. Lukáš ma charakterystyczne poczucie humoru, kocha filmy i pisze scenariusze. Denis to wirtuoz fortepianu, który jest w stanie zagrać najtrudniejsze klasyczne utwory (jego interpretacje Chopina, Vivaldiego, Beethovena i Dvořáka pojawiają się w ścieżce dźwiękowej filmu). Jest przy tym niezwykle inteligentny i oczytany. Uwielbia "Małego Księcia", którego za każdym razem odczytuje na nowo. Depresyjna nastolatka Majda kocha rap, za pomocą którego wyrzuca z siebie nienawiść, którą czuje do samej siebie, rodziców i świata. Jej śmiałe teksty opisują otaczający świat z rozbrajającą szczerością. Dwunastoletnia Marjamka doskonale zna angielski i bez problemu potrafi opowiadać w tym języku długie historie, a jej młodszy brat Ahmed jest z kolei niezwykle przyjacielski. Pięcioro niezwykłych młodych ludzi dotkniętych zespołem Aspergera, których społeczeństwo  określa mianem "aspergerowców". Kręcony przez dwa lata intymny portret społecznej inności pokazuje prawdziwe oblicze bohaterów oraz ich relacje z rzeczywistością. Unaocznia to, co sytuuje ich poza granicami społecznej normalności, zachęcając do refleksji, czym tak naprawdę jest pojęcie zdrowia psychicznego. Udowadnia, że zespół Aspergera to nie tyle choroba, co odmienny sposób postrzegania świata. Ta poetycka przypowieść o pięknie bycia innym skłania do podjęcia próby zrozumienia fascynującego świata ludzi z zespołem Aspergera i ich sposobu myślenia.

Dokument, który pierwotnie miał być portretem młodej utalentowanej romskiej śpiewaczki, a ostatecznie zmienił się w dramat o dwóch rozbieżnych prawdach życiowych. Na początku tej historii był przypadek, na jej końcu pozostała tajemnica. Najpierw była to historia spotkania śpiewaczki Idy Kelarovej z młodą romską dziewczyną Vierką Berkyovą , której talent muzyczny wprawiał wszystkich w zachwyt. Kelarová nie tylko postanowiła rozpocząć współpracę z obiecującą piosenkarką, ale także przygarnęła ją pod swój dach. Jednak pewnego dnia Vierka wraz z całą rodziną znika bez śladu. Zamiast filmu o spotkaniu cenionej śpiewaczki z młodym talentem, Miroslav Janek kręci więc inny dokument będący opowieścią o różnych życiowy perspektywach.

"Ludzie wyobrażają sobie, że niewidomi żyją w ciemności i nic nie wiedzą o otaczających ich rzeczach. Ale oni mają konkretne wyobrażenie o każdej rzeczy", mówi fotograf Daniela Horníčková, pod której kierunkiem niewidome dzieci z praskiej Szkoły im. Jaroslava Ježka rejestrowały swój bliski świat za pomocą aparatu fotograficznego. Dzieci fotografowały w szkole, na wycieczkach, w domu i w internacie. Najbardziej koncentrowały się na rzeczach, które znały za pomocą dotyku. W 1995 roku do projektu dołączył reżyser Miroslav Janek i nakręcił dokument, którego celem jest uświadomienie problematyki i wyjątkowości procesu twórczego.