Niccolo Paganini (ur. 27.11.1782 w Genui, zm. 27.05.1840 w Nicei) - włoski skrzypek i kompozytor. Ojciec zmuszał go karami fizycznymi do ćwiczenia gry na skrzypcach po kilka - kilkanaście godzin dziennie. Już jako dziecko występował publicznie. Po wyzwoleniu się spod opieki despotycznego ojca rozpoczął koncertowanie po kraju wzbudzając sensacje jako wirtuoz. Jednocześnie okazywał wielkie zamiłowanie do hazardu i hulanek, często przepuszczając całe pieniądze. W latach 1800 - 1805 zniknął całkowicie z życia publicznego i nie wiadomo, co się z działo. Według plotek siedział w więzieniu. Pomimo tego, że występował tylko we Włoszech to jego sława rozniosła się po całej Europie. Jednak dopiero w 1828 roku wyruszył na występy po reszcie kontynentu. Okazały się one wielkim triumfem Paganiniego. Grał m.in.: w Austrii, Niemczech, Francji i Anglii. W lecie 1829 grał również w Poznaniu i Warszawie gdzie doszło do skrzypcowego pojedynku pomiędzy nim a Karolem Lipiński (dokładnie nie wiadomo kto wygrał). Jego występy były wielkim wydarzeniem, podsycanym do tego plotkami które sam rozsiewał. Również swoim wyglądem oraz zachowaniem na koncertach i poza nim wywierał wielkie wrażenie. Ostatnie lata swojego życia spędził w Nicei, bardzo bogaty, ale również bardzo skąpy. Chorował i zmarł na gruźlice, co pod koniec jego życia uniemożliwiało mu mówienie.