Norma nie miała szczęśliwego dzieciństwa. Jej ojciec był alkoholikiem, który opuścił rodzinę, kiedy córka była dzieckiem. W wieku 14 lat zaczęła pracować jako modelka. Odnosiła na tym polu duże sukcesy i szybko została zauważona przez filmowców. W 1909 dostała małą rolę w niemym obrazie "The Household Pest". Później zagrała w takich filmach jak: "Chata wuja Toma", "Love Of Chrysanthemum", "A Dixie Mother", "A Broken Spell" czy "Opowieść o dwóch miastach". W 1913 roku ogłoszono ją najbardziej obiecującą młodą aktorką. W 1915 wystąpiła w swym pierwszym filmie w Hollywood. Okazał się on jednak klapą. W owym czasie jej siostra, aktorka Constance pracowała dla reżysera D.W. Griffitha i poprosiła go, aby dał szansę Normie. Ta zagrała wówczas w kilku kolejnych produkcjach. W 1916 roku wyszła za mąż. Krótko po ślubie wystąpiła w dramacie "Panthea", który odniósł ogromny sukces. W kolejnych latach zagrała m.in. w "Cudownej rzeczy", "The Eternal Flame" czy "Pieśni miłości". W 1928 jej popularność zaczęła maleć. Rola w "Kobiecie" okazała się niewypałem. W 1930 roku po raz ostatni zagrała w filmie dźwiękowym - "Madame Du Barry". Norma nie miała pięknie brzmiącego głosu i jej przygoda z kinem skończyła się. Jakiś czas potem rozwiodła się i wyszła ponownie za mąż. Zaczęła pracować w radiu. W 1946 roku po raz trzeci zmieniła stan cywilny. Zmarła na raka w wieku 64 lat.