Laura, Christian i Tómas dzielą się przed kamerą swoimi intymnymi doświadczeniami związanymi z ciałem i seksualnością. W tym niemal terapeutycznym, uwalniającym od wstydu i lęku procesie, uczą się bliskości z innymi i akceptacji własnych ograniczeń.
W tajskiej wiosce rybak znajduje masowy grób Rohingya i ratuje jednego ocalałego, nadając mu imię Thongchai. Gdy rybak znika na morzu, Thongchai przejmuje jego dom i życie, wciąż czekając na powrót przyjaciela, coraz bardziej się do niego upodabniając.
Bangkok, dzielnica rozrywek, dziesiątki agencji erotycznych specjalizujących się w obsłudze japońskich turystów. Pracująca w jednej z nich Luck spotyka Ozawę, swojego dawnego kochanka. Kobieta od tamtego czasu zaszła wysoko, specjalizuje się w najbardziej ekskluzywnych zamówieniach, utrzymując nie tylko siebie, ale też rodzinę zamieszkałą przy granicy z Laosem. On wrócił do Tajlandii, bo z rodzinnego kraju wygnał go kryzys ekonomiczny i bezrobocie. Historia ich skomplikowanej relacji staje się pretekstem do sportretowania postkolonialnej rzeczywistości regionu.
Mozambik, końcówka lat 80., czas krwawej wojny domowej. Bohaterami są mieszkańcy wiosek, którzy podróżują pociągiem do oddalonego o 700 kilometrów Malawi, gdzie wymieniają lokalne dobra – sól i cukier – na środki potrzebne do życia. Słynny pociąg, w którym omawiane są aktualne wydarzenia i problemy, staje się pretekstem do przedstawienia przekroju uciemiężonego społeczeństwa. Każdy podróżny reprezentuje inne ambicje, nadzieje i lęki, ale wszystkich łączy jedno: silna chęć przetrwania.
Brak wiosny i widmo głodu zmuszają lokalną społeczność do znalezienia winowajcy fatalnej pogody i złożenia go w ofierze. Podejrzenia padają na syna miejscowego filozofa.
Film opowiada o epoce komunizmu w Czechosłowacji w latach 1945-1989. Dušan Hanák próbuje w nim zbadać tę epokę za pomocą archiwalnych nagrań. Z jednej strony ukazana jest pewna iluzja równości, z drugiej rzeczywistość pełna przemocy, której sprzeciwiała się większość. Obecnie jest jednak wielu ludzi, którzy twierdzą, że przed upadkiem komunizmu było lepiej, niż teraz... Ten film pokazuje, jak było naprawdę. "Papierowe głowy" są refleksją na temat wolności i nie-wolności ― podsumował Dušan Hanák.