Młoda funkcjonariuszka rzuca wszystko, żeby udawać członkinię ETA i ryzykuje życiem, aby poznać kryjówki terrorystów zlokalizowane na południu Francji.

Dwie przyjaciółki z młodości, po latach bez kontaktu, spotykają się ponownie w ekstremalnej, ale dziwnie miłej sytuacji.

Dwaj policjanci muszą połączyć siły, by schwytać poszukiwanego dilera narkotyków, którego twarzy nikt nigdy nie widział.

Obiecujący prawnik przyjmuje zlecenie polegające na negocjacjach z porywaczem, z którym niegdyś łączyła go przyjaźń. Teraz musi zagłębić się we własną przeszłość.

Genialny matematyk opracowuje wzór, który pozwala przewidzieć następne ataki przestępców. Chce ostrzec kolejną ofiarę, zanim będzie za późno.

Złodziejska szajka szykuje się do napadu na bank. Ich celem jest skrytka depozytowa zawierająca tajne, rządowe informacje.

Hiszpania, rok 1980. Dwaj detektywi, Juan i Pedro, łączą siły w celu zbadania sprawy brutalnych morderstw młodych dziewczyn.

„Gordos” to pizza, lody, czekolada, słodycze, kalorie, dużo kalorii. To także poczucie winy, pożądanie, strach, nadzieja, marzenia, seks, rodzina, miłość... Film jest optymistyczny, cudowny, cierpki, czuły, ostry, lekki i głęboki. To komedia. To dramat. To zbiór sprzeczności. To życie! „Gordos” to komediodramat. Pięć opowiadań o nadwadze członków grupy terapeutycznej. Ludzie nie spodziewają się schudnąć, ale raczej znaleźć przyczynę tycia. Szukają powodów niechęci do własnego ciała. Nie chodzi tu jednak o kilogramy, ani o ciało. Nadwaga jest tylko metaforą rzeczy, które łykamy dzień po dniu i które rozwijają się wewnątrz nas. Rzeczy, które są tak trudne do wyrażenia, do stawienia im czoła, a nawet do zaakceptowania.

Orense, 1940 r. Za każdym razem, gdy Elena (Maribel Verdú) zamyka drzwi swego domu, zabiera ze sobą klucz do  głęboko skrywanych sekretów. W trudnych czasach powojennego reżimu stwarza wraz ze swym synem Lorenzo (Roger Príncep) pozory, mające na celu ukrycie prawdy o ich rodzinie: Elenita (Irene Escolar), jej nastoletnia, ciężarna córka, uciekła razem ze swym chłopakiem Lalo (Martín Rivas), młodym człowiekiem, który od miesięcy ścigany jest przez policję. Jej mąż, Ricardo (Javier Cámara), poszukiwany z powodów ideologicznych, latami żyje w ukryciu w otworze powstałym w sypialni. Po walce na froncie do Orense wraca młody diakon, Salvador (Raúl Arévalo). Zaczyna on dawać lekcje w szkole, do której uczęszcza Lorenzo. Wierząc, że kobieta jest wdową, zafascynowany nią Salvador zaczyna ją nękać. Skrywany dotychczas przez rodzinę sekret jest zagrożony.

Bohaterem kolejnego filmu Antonio Banderasa, opartego na powieści Antonio Solera, jest młody chłopak, Miguelito Davila (Alberto Amarilla). Po operacji nerki przechodzi rekonwalescencję w szpitalu. Tam poznaje pewnego wykształconego mężczyznę, który ofiarowuje mu egzemplarz "Boskiej komedii" i obudzi w nim miłość do poezji. Miguelito postanawia zostać poetą i dzięki temu uczynić swe życie lepszym, piękniejszym. Marzy o tym, że kiedyś rzuci pracę w sklepie z narzędziami i zostanie poetą. Po wyjściu ze szpitala chłopak dołącza do swoich kumpli: Babirusy (Raul Arevalo), Paco Frontona (Felix Gomez) i Moratalli (Mario Casas). Dla tej paczki nadchodzące lato stanie się końcem ich młodzieńczej niewinności.