Richard WagnerI

Richard Wagner jest jednym z najbardziej znanych niemieckich kompozytorów operowych. Urodził się o 4.00 rano 22 maja 1813 roku w Lipsku w Niemczech. Był dziewiątym dzieckiem w rodzinie Carla Wagnera, urzędnika policyjnego. Miał tylko 6 miesięcy, kiedy jego ojciec zmarł zostawiając go pod opieką matki Johanny i ojczyma Ludwiga Geyera, aktora i dramaturga. Młody Wagner już w wieku 7 lat zaczął pobierać nauki gry na fortepianie oraz szybko zaczął grać ze słuchu i improwizować. W wieku 15 lat potrafił zapisać transkrypcję i uwerturę dziewiątej symfonii Beethovena. Studiował na Uniwersytecie w Lipsku, tam też brał lekcje komponowania.
Początkowe opery Wagnera nie odnosiły żadnych sukcesów wprowadzając go w ciężkie tarapaty finansowe. W latach 1836-1939 był dyrektorem opery w Rydze, gdzie śpiewała jego żona, Minna Planer. Jej pozamałżeńskie eskapady były głośne w całym mieście. Wagnerowie popadli w tak ogromne długi, że musieli uciekać z Rygi przed wierzycielami. Lata 1840 i 1841 spędzili w Londynie i Paryżu, gdzie Richard Wagner pracował jako aranżer innych kompozytorów.
Giacomo Meyerbeer wypromował trzecią operę Wagnera - "Rienzi" - występując w drezdeńskim teatrze, gdzie została radośnie przyjęta przez publiczność. W 1842 roku Wagnerowie przenieśli się do Drezna, gdzie żyli przez następne 6 lat. Koniec końców Richard Wagner został mianowany dyrygentem opery królewskiej. W tym czasie ukończył i wystawił "Latającego Holendra".
Wagner był bardzo narażony na różnego rodzaju wpływy konfliktów politycznych - z jednej strony Marksizmu i liberalizmu, a z drugiej niemieckiego nacjonalizmu i anarchizmu Mikhaila Bakunina. Po rewolucji w latach 1948-1949 (Wiosna Ludów), którą Wagner wspierał, uciekł do Niemiec, skąd udał się do Paryżu, a następnie Zurychu, by znaleźć się bez grosza, bez pracy i w totalnej depresji. Dodatkowo cierpiał od kilku lat na poważne infekcje skóry. W tym czasie był niezdolny ani do komponowania, ani do wystawiania nowych dzieł.
Czteroczęściowy "Pierścień Nibelungów", dzieło życia Wagnera, zaczęło w końcu ewoluować i przed 1852 ukończył do niego libretto. Następny rok cierpienia minął, kiedy w 1853 roku zaczął komponować "Złoto Renu", a następnie "Walkirię" w 1854 roku. W 1856 roku zaczął pracę nad "Zygfrydem", ale odłożył nieukończoną operę na bok i skupił się na nowym dziele: "Tristan i Izolda". Była skomponowana między 1857, a 1859 rokiem. W 1861 roku Niemcy ułaskawili Wagnera, a w 1862 roku zakończył swe intensywne małżeństwo z Minną.
"Tristan i Izolda" została od razu zaakceptowana dla austriackiej produkcji. W latach 1861-1864 miała ponad 70 prób, ale pozostała niewystawiona i okryta sławą niegrywalności. Młody król bawarski Ludwik II, wielki miłośnik oper Wagnera od dzieciństwa, spłacił długi kompozytora oraz sfinansował jego następne produkcje. W końcu "Tristan i Izolda" została wyprodukowana w Monachium i wystawiona pod batutą Hansa von Bulowa w czerwcu 1865 roku. Była to pierwsza premiera Wagnera od 15 lat.
Cosima von Bulow, żona dyrygenta von Bulowa i córka kompozytora Ferenca Liszta, miała niedyskretny romans z Wagnerem, i ich nieślubne dziecko, córka Isolde, urodziło się w 1865 roku. Wydarzenie to odbiło się wielkim echem w Monachium, a Wagner popadł w niełaskę wśród członków dworu, którzy byli zazdrośni o jego przyjaźń z królem. Ludwik został zmuszony do nakazania Wagnerowi opuszczenia Monachium. Jednakże, w latach 1866-1872 król umieścił Wagnera i jego rodzinę w willi w Tribschen koło Lucerny w Szwajcarii. Tam Richard Wagner poślubił Cosimę w sierpniu 1870 roku, z którą miał jeszcze dwójkę dzieci - córkę Eve (ur. 1867) oraz syna Siegfrieda (ur. 1869). Zainspirowany kompozytor stworzył wtedy jedno z jego najukochańszych dzieł - "Zygrfyda", napisane jako prezent dla Cosimy. Sztuka miała premierę w dzień Bożego Narodzenia 1870 roku.
W 1872 roku Wagner przeniósł się do Bayreuth w Niemczech z planem, że jego czteroczęściowe dzieło „Pierścień Nibelungów” będzie wystawione w nowo zaprojektowanym teatrze operowym. Król Ludwik wspomógł kompozytora następną wielką sumą pieniężną w 1874 roku, dzięki czemu Wagnerowie kupili willę i zamieszkali w Bayreuth na stałe. W sierpniu 1876 roku nowa opera została otwarta z premierą "Pierścienia Nibelungów" i stała się miejscem festiwalu Wagnera po dziś dzień.
Richard Wagner zmarł na atak serca 13 lutego 1883 w trakcie pobytu w Wiedniu. Jego ciało zostało przeniesione do ogrodów willi w Bayreuth. Muzeum Wagnera w Lucernie w Szwajcarii jest obecnie miejscem dużej kolekcji instrumentów i sztuki rodziny Wagnerów. Jeden z pokoi jest poświęcony historii festiwalu Wagnera. Muzeum chętnie pozwala na fotografowanie dokumentów rodziny Wagnerów poświadczających ich pomoc żydowskiej inteligencji, która uciekała przed reżimem nazistowskim w latach 30' XX wieku.