Biografia
Ronaldo de Assis Moreira, znany bardziej jako Ronaldinho, przyszedł na świat 21 marca 1980 roku w Porto Alegre (Brazylia). Już w wieku 6 lat rozpoczął pierwsze treningi piłkarskie w miejscowym klubie "Gremio". Dwa lata później zmarł jego ojciec, co nie pozostało bez wpływu na młodego Brazylijczyka. Wówczas to bardzo zżył się ze swoją matką i rodzeństwem: bratem Roberto i siostrą Deisi. Dalej jednak pragnął zostać zawodowym piłkarzem.
Jego pierwszym poważnym futbolowym sukcesem był zdobyty w 1997 roku tytuł Mistrza Świata do lat siedemnastu, a także tytuł króla strzelców tej imprezy. To sprawiło, że jego kariera nabrała szybszego tempa. Na debiut w pierwszej reprezentacji Brazylii nie musiał długo czekać - już bowiem 16 czerwca 1999 roku wystąpił w towarzyskim meczu przeciwko Łotwie.
Swą fantastyczną grą zwrócił uwagę wielu europejskich piłkarskich potęg, między innymi Realu Madryt, FC Barcelony, AS Romy oraz Interu Mediolan.
Jednak popularny "Ronnie" zaskoczył wszystkich i niespodziewanie, w 2001 roku, podpisał kontrakt z francuskim klubem z Paryża - Paris Saint Germain.
W 2002 roku, w wieku zaledwie 22 lat, został Mistrzem Świata na turnieju w Korei i Japonii, a rywalizację o miejsce w kadrze Brazylii na tę imprezę wygrał z samym Romário. Niedługo po Mundialu, po 2 latach spędzonych na "Parc des Princes" w Paryżu, klub postanowił go sprzedać mimo iż był prawdziwym "bożyszczem" kibiców. Decyzję tę tłumaczono jednak jego "luźnym" styl życia i pozaboiskowymi wybrykami. Wyścig o nowego Pelé, jak określała go prasa, wygrała FC Barcelona, której to nie udało się wówczas pozyskać gwiazdy reprezentacji Anglii - Davida Beckhama.
Od tamtego czasu był uznawany przez wielu fachowców za najlepszego piłkarza na świecie. Na potwierdzenie tego faktu otrzymał między innymi Złotą Piłkę przyznawaną przez francuski magazyn piłkarski "France Football" dla najlepszego piłkarza grającego w Europie (2005 r.), nagrodę dla najlepszego piłkarza ligi hiszpańskiej (dwukrotnie: 2004 i 2006 r.), a także nagrodę dla najlepszego piłkarza Ligi Mistrzów UEFA (2006 r.).
W 2008 roku opuścił jednak drużynę z Katalonii i przeniósł się do włoskiego AC Milan. W klubie tym nie zagrzał jednak zbyt długo miejsca. Po dwóch sezonach bowiem powrócił do Brazylii, gdzie związał się z Flamengo Rio de Janeiro - najpopularniejszym klubem w całej Ameryce Południowej.
W międzyczasie, w 2006 roku, otworzył w swym rodzinnym mieście "Instytut Ronaldinho", gdzie swoje piłkarskie umiejętności mogą doskonalić dzieci pochodzące z ubogich rodzin. W 2008 roku z kolei zdobył wraz z reprezentacją Brazylii brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Pekinie (Chiny) w piłce nożnej.
Przez wielu kibiców, a także dziennikarzy sportowych do dziś jest uznawany za jednego z najlepszych zawodników w całej historii futbolu. Na dowód tego, w 2010 roku, został uznany przez czasopismo "World Soccer Magazine" Piłkarzem pierwszej dekady XXI wieku.
Jego pierwszym poważnym futbolowym sukcesem był zdobyty w 1997 roku tytuł Mistrza Świata do lat siedemnastu, a także tytuł króla strzelców tej imprezy. To sprawiło, że jego kariera nabrała szybszego tempa. Na debiut w pierwszej reprezentacji Brazylii nie musiał długo czekać - już bowiem 16 czerwca 1999 roku wystąpił w towarzyskim meczu przeciwko Łotwie.
Swą fantastyczną grą zwrócił uwagę wielu europejskich piłkarskich potęg, między innymi Realu Madryt, FC Barcelony, AS Romy oraz Interu Mediolan.
Jednak popularny "Ronnie" zaskoczył wszystkich i niespodziewanie, w 2001 roku, podpisał kontrakt z francuskim klubem z Paryża - Paris Saint Germain.
W 2002 roku, w wieku zaledwie 22 lat, został Mistrzem Świata na turnieju w Korei i Japonii, a rywalizację o miejsce w kadrze Brazylii na tę imprezę wygrał z samym Romário. Niedługo po Mundialu, po 2 latach spędzonych na "Parc des Princes" w Paryżu, klub postanowił go sprzedać mimo iż był prawdziwym "bożyszczem" kibiców. Decyzję tę tłumaczono jednak jego "luźnym" styl życia i pozaboiskowymi wybrykami. Wyścig o nowego Pelé, jak określała go prasa, wygrała FC Barcelona, której to nie udało się wówczas pozyskać gwiazdy reprezentacji Anglii - Davida Beckhama.
Od tamtego czasu był uznawany przez wielu fachowców za najlepszego piłkarza na świecie. Na potwierdzenie tego faktu otrzymał między innymi Złotą Piłkę przyznawaną przez francuski magazyn piłkarski "France Football" dla najlepszego piłkarza grającego w Europie (2005 r.), nagrodę dla najlepszego piłkarza ligi hiszpańskiej (dwukrotnie: 2004 i 2006 r.), a także nagrodę dla najlepszego piłkarza Ligi Mistrzów UEFA (2006 r.).
W 2008 roku opuścił jednak drużynę z Katalonii i przeniósł się do włoskiego AC Milan. W klubie tym nie zagrzał jednak zbyt długo miejsca. Po dwóch sezonach bowiem powrócił do Brazylii, gdzie związał się z Flamengo Rio de Janeiro - najpopularniejszym klubem w całej Ameryce Południowej.
W międzyczasie, w 2006 roku, otworzył w swym rodzinnym mieście "Instytut Ronaldinho", gdzie swoje piłkarskie umiejętności mogą doskonalić dzieci pochodzące z ubogich rodzin. W 2008 roku z kolei zdobył wraz z reprezentacją Brazylii brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Pekinie (Chiny) w piłce nożnej.
Przez wielu kibiców, a także dziennikarzy sportowych do dziś jest uznawany za jednego z najlepszych zawodników w całej historii futbolu. Na dowód tego, w 2010 roku, został uznany przez czasopismo "World Soccer Magazine" Piłkarzem pierwszej dekady XXI wieku.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
