Bohaterami tej opowieści będą pracownicy ponurego Stadionu Dziesięciolecia w Warszawie. Za komuny stadion był dumą systemu, sportu i polityki. Dziś to najbardziej odstraszający śmietnik w centrum stolicy, ale też największe targowisko w Europie. Jest to miejsce, w którym krzyżują się drogi trzeciego świata i Europy. Stadion został otwarty 1955 roku międzynarodowym festiwalem młodzieży . Oprócz imprez sportowych obiekt był też miejscem propagandy. W 1989 roku skończyło się wszystko. Wtedy to władze Warszawy przeniosły szpecący handel uliczny na stadion. Na stadionie pracują nie tylko Ci, którzy chcą zarobić sprzedając różnego rodzaju towary, ale także ludzie, którzy walczą z nielegalnymi imigrantami, piractwem i nielegalną sprzedażą. W tym serialu dokumentalnym poznamy losy ludzi, dla których Stadion Dziesięciolecia jest oprócz miejscem pracy całym życiem.

Bohater dokumentu, pan Witold, wydaje się być dobrodusznym emerytem, z wyglądu przypominającym nieco św. Mikołaja. Zajmuje niewielkie, wypełnione pod sufit różnym sprzętami mieszkanko. Z braku funduszy chodzi na obiady do Domu Dziennego Pobytu Rencistów na warszawskiej Ochocie. Przed kamerą zwierza się ze swego niezbyt udanego życia: samotnym dzieciństwie, fiasku małżeństwa i tragicznym epizodzie z przyjacielem. W jego opowieściach najwięcej miejsca zajmują kobiety: od pierwszej miłości do naznaczonych jego nieśmiałością kontaktów z nimi przed obiektywem. Pan Witold, niegdyś fotograf amator, marzy o zrobieniu wystawy swoich prac. W rzeczywistości jednak bohater filmu ma w swym życiorysie o wiele ciekawsze dokonania: w maju 1991 roku założył pierwszą w Polsce agencję towarzyską o nazwie „Integracja”. Wkrótce od tego typu miejsc zaroiło się w kraju, jego zaś – upadła. Próbował różnych zajęć, aż zajął się sutenerstwem… Uważa, że najlepiej w życiu wychodziło mu to, z czego musiał zrezygnować.

Dokument ukazuje historię Aresztu Śledczego Warszawa-Mokotów.