W ostatnich dniach II wojny światowej niemiecki dezerter, który zrobi wszystko, by wrócić do domu, angażuje się w walkę przeciw oddziałom SS na tropie ukrytego złota.

Przedszkole, do którego miała swoje dziecko zaprowadzić Marlena (Julia-Maria Köhler), jest tymczasowo zamknięte z powodu usuwania azbestu. Kiedy kobieta czyta treść tabliczki informującą o tym rodziców, niemal się załamuje. Nie ma szans, by oddać córkę do jakiegokolwiek innego przedszkola. Postanawia więc wygospodarować i zaaranżować dla dziecka jeden z pokoi. Okazuje się, że wiąże się to z nie lada problemami, a z drugiej strony jest wielkim wyzwaniem. Co gorsza, Thorsten (Sebastian Ströbel), jej mąż, zamiast pomóc, wyjeżdża do pracy w Hamburgu. Marlena zostaje ze wszystkim sama. I nie jest z tego powodu zachwycona.

Niemcy, 1957. Prokurator generalny Fritz Bauer stara się postawić przed sądem Adolfa Eichmanna odpowiedzialnego za masowe deportacje Żydów.

Laureat tegorocznego MFF w Berlinie (nagroda Europa Cinemas Label). Emocjonująca, pełna ambiwalentnych emocji opowieść o życiu, którego nie było. Po śmierci ukochanego męża Martha dowiaduje się, że tak naprawdę nigdy go nie znała; że był zupełnie innym człowiekiem. Martha związuje się z mężczyzną, który z jakiegoś powodu przypomina jej byłego męża, ale nic już nie jest takie samo. Schomburg, debiutant w pełnometrażowej fabule, prowadzi swój film pewną ręką. Umiejętnie podkreśla targające bohaterką emocje i angażuje widza w jej kolejne życiowe wybory.