Jaś Jadczak dorasta w wyjątkowej rodzinie, oboje jego rodzice cierpią na porażenie mózgowe, a on jest młodym, zdrowym chłopcem. Właśnie osiąga wiek, w którym różnice w jego rodzinie zaczynają go niepokoić.

Wyrzucony z policji kontrowersyjny komisarz Popielski, zaczyna prowadzić prywatne śledztwa, ale po kilku rozwiązanych sprawach udaje mu się wrócić do służby. Z powodu padaczki, aktywowanej przez światło słoneczne, funkcjonuje głównie nocą. działa poza prawem, którego jest oficjalnym stróżem.

To oparta na faktach poruszająca historia Grzegorza Płonki, u którego dopiero w wieku 14 lat stwierdzono niedosłuch, a nie jak wcześniej zakładano – autyzm. Późna, prawidłowa diagnoza pozwoliła odkryć talent muzyczny chłopca

Struktura filmu została skonstruowana na podstawie istotnych momentów związanych z historią Wrocławia w powojennym okresie, w latach 1945 - 1948, widzianą oczami pierwszych mieszkańców miasta. Film składa z kilku części. Pierwsza część ukazuje losy osób, które reprezentują kierunki napływu ludności do powojennego Wrocławia. Ich osobiste historie odsłaniają nie tylko indywidualne motywy przyjazdu, ale są także egzemplifikacją szerszego społecznego zjawiska - masowego napływu ludności do Wrocławia. Towarzyszyły mu różnorakie intencje, od zwykłej ciekawości, poprzez państwowe nakazy, po próbę ucieczki i ukrycia wojennej.Kolejna część to opowieść o codzienności powojennego Wrocławia, nazywanego wówczas podobnie jak całość Ziem Zachodnich - polskim "dzikim zachodem". To opowieść o walce o względną normalność i stabilizację, której wyrazem było m.in. zdobycie dachu nad głową i pracy.W trzeciej części są przedstawione problemy związane z koegzystencją napływających do Wrocławia Polaków i jego dotychczasowych mieszkańców Niemców. Spotkania te obfitowały w różne postawy od nienawiści i dominującej wówczas niechęci po tzw. ludzkie traktowanie, pomoc, a niekiedy i sympatię. W tej części omówione zostaną także nastroje społeczne, które towarzyszyły pierwszym mieszkańcom powojennego Wrocławia - strach, niepewność, poczucie tymczasowości, tęsknota za utraconą na wschodzie kraju małą ojczyzną, a z drugiej strony ogromny entuzjazm towarzyszący wielu, zwłaszcza młodym przybyszom.Część czwarta to opowieść o zmaganiu z trudną codziennością. Jej wyrazem były szaber place - symbole ówczesnego dzikiego zachodu, na których zdobywało się środki do życia. Powojenna codzienność to także przemoc, rozboje i walka z podziemiem niepodległościowym, dla którego członków Wrocław był dogodnym miejscem ucieczki.W ostatniej części zaprezentowano historie osób, w których opowieściach można uchwycić owego niezwykłego ducha towarzyszącego pierwszym powojennym wrocławianom.

"Luxus" był jedną z najbardziej ekscentrycznych grup artystycznych schyłku PRL-u. Jej kontestacyjny charakter wyrastał z buntu przeciw wszechogarniającej szarości. Wyjątkowość grupy polegała na tym, że jak sami mówili: "Jesteśmy niezależni bo nam nie zależy". Także dziś jej członkowie dają wyraz swojej odrębności, wyrastającej z ducha punk rocka. W filmie Agnieszki Mazanek dawni studenci wrocławskiej PWSSP wspominają artystyczne i towarzyskie ekscesy sprzed lat, lecz także ukazują działania "Luxusu" na tle przemian społeczno-ekonomicznych. Również dziś ich krytyczne i wciąż tak samo dowcipne spojrzenie na świat dotyka paradoksów współczesności.

Filmowa tragikomedia zrealizowana w formie musicalu. Całość oparta jest na nowych, oryginalnych wykonaniach piosenek Jana Kaczmarka, które układają się w uniwersalną opowieść o Polsce i Polakach, naszej historii, naszych mitach, naszej fantazji, marzeniach i przywarach.

Losy Jana Czochralskiego, który mimo iż był genialnym chemikiem i metaloznawcą, zakończył karierę jako rzemieślnik wytwarzający m. in. pastę do butów.

Działacze Solidarności próbują wypłacić z banku 80 milionów złotych, zanim Służba Bezpieczeństwa zablokuje konta opozycjonistów.

Dwaj agenci służb specjalnych szykują międzynarodowy szwindel, który zapewni im stateczną emeryturę.