Pan Samochodzik wraz ze znajomą Joanną i jej synem Piotrusiem jadą na wakacje do podgórskiej miejscowości. Piotrusiowi marzą się przygody, a jego wyobraźnia nastawiona jest na wynajdywanie niesamowitości. Oto podsłuchuje rozmowę, z której wynika, iż jakiś mężczyzna i kobieta planują morderstwo. Okazuje się jednak, że tajemniczym mężczyzną jest autor powieści kryminalnych pan Arizona, który korzysta z rad i pomysłów swej służącej Zofii. Pomyłka się wyjaśnia, Pan Samochodzik, Joanna i Piotruś zyskują nowych przyjaciół i dzięki nim poznają włoską ekipę filmową realizującą w tych okolicach film. Niestety, na filmowców spada prawdziwe nieszczęście: w tajemniczy sposób znika odtwórczyni głównej roli - piękna Diana. Następuje przerwa w zdjęciach. Producent filmu wydaje się być zrozpaczony, ale pan Arizona podejrzewa, że zniknięcie aktorki jest chwytem reklamowym. Przyjaciele rozpoczynają śledztwo na własną rękę.

Pan Samochodzik jedzie do Pragi, by rozwikłać zagadkę zaginionego obrazu.

Leśny człowiek, Kondrat, opowiada chłopcom o wilczycy z młodym miotem. Zakradają się oni do legowiska. Wilczyca rusza w pogoń za swoimi szczeniętami. Bierniuka wpada do bagna. Ratuje go Kondrat. Karci go za zabranie wszystkich wilcząt. Bierniuka nazywa swego wilczka Dzikun. Kłusownik Mohiła zabiera mu go, a wilczycę pragnącą odebrać swe szczenię zabija. Dzikunowi udaje się jednak uciec. Po pewnym czasie zjada zatrute mięso porozrzucane przez Mohiłę. Bierniuce i Kondratowi udaje się uratować Dzikuna. Mohiła wraz ze swym kompanem robią zasadzkę na wilki, lecz te atakują. Pod kompanem łamie się cienki lód na sadzawce, na Mohiłę rzuca się młody wilczur. Bierniuka rozpoznaje w nim Dzikuna.