Gdy na Węgrzech trwa rewolucja 1956 roku, grupa uczniów z NRD postanawia wesprzeć buntowników milczącym protestem. Minuta ciszy w czasie lekcji przyniesie jednak bardzo poważne konsekwencje.
Film kwestionuje obowiązujący obecnie system zorganizowanej pomocy uchodźcom, który sprowadza ich do roli ofiar i wtłacza w błędne koło ekonomicznych interesów.
Lata 70. XX wieku. Trzydziestoletnia Nelly i jej syn Aleksiej zaczynają nowe życie w zachodnich Niemczech. Udało im się uciec z Berlina Wschodniego, gdzie zostawili za sobą trudne i bolesne wspomnienia. Trzy lata wcześniej w tajemniczych okolicznościach chłopiec stracił ojca, a Nelly partnera, Wassilija. Kobieta wierzy, że po drugiej stronie muru zapewni sobie i dziecku dobre i spokojne życie. Pierwsze kroki w nowym miejscu stawiają w ośrodku dla uchodźców, oczekując na przyznanie prawa do stałego pobytu. Nelly zaprzyjaźnia się z pochodzącą z Polski Krysią, a jej syn poznaje rówieśniczkę Jeleną. Oboje znajdują również wspólny język z Hansem, który, tak jak oni, jest uciekinierem z NRD. Kiedy Nelly wydaje się, że życie wreszcie się ułoży, zaczynają się nią interesować agenci służb specjalnych, którzy drążą temat zaginięcia Wassilija. Niespodziewanie dogania ją przeszłość. Czy uda się jej przed nią uciec?
Zachodnie Niemcy, wczesne lata 60. W kraju jeszcze spokój. Bernward Vesper rozpoczyna studia w Tuebingen. Chodzi na seminarium retoryki. Chce pisać. Noce spędza bezsennie przy maszynie do pisania. W międzyczasie próbuje bronić swojego ojca, pisarza o niechlubnej nazistowskiej sławie. Kraj, w którym Bernward żyje, topi się w przeszłości. Od zakończenia wojny minęło 15 lat, starzy naziści znowu robią karierę, nie mówi się o przestępstwach wojennych. Wtedy poznaje Gudrun Ensslin i jej przyjaciółkę Doerte. Gudrun i Bernward zostają uwikłani w zdarzenia, których nie da się kontrolować.