Bajzel, starszy brat i jedyny opiekun nastoletniej Zosi, zapada w śpiączkę po ustawce. Dziewczyna wierzy, że wybudzić go może tylko kibicowska flaga przeciwnej drużyny. Postanawia ją zdobyć za wszelką cenę.

Dramatyczna historia dwóch okaleczonych fizycznie i psychicznie weteranów wojny w Afganistanie, starających się normalnie żyć, opowiedziana z punktu widzenia żołnierza i żony. Tomek chciałby wziąć udział w zawodowej walce kickbokserskiej, a Franek, po kilku próbach samobójczych, żyje wyłącznie dla dzieci.

Naprawdę nazywał się Zdzisław i urodził się w dość niezwykłych okolicznościach w Berlinie w czasie I wojny światowej. Jego matka była siostrą pradziadka autora tego filmu. Krzysztof Korwin Piotrowski nagrał z bohaterem filmu kilka godzin jego sentymentalnych wspomnień dotyczących lat międzywojennych i powrotu do Warszawy. Te nagrania, powstałe jesienią 2004 roku, dotąd nie były w żaden sposób wykorzystane, a stały się podstawą do stworzenia filmu, którego tytuł wymyślił tuż przez śmiercią sam Jan Nowak-Jeziorański. Wiele razy podkreślał, że właśnie Warszawa była dla niego najważniejszym i najukochańszym miejscem na ziemi. O wielkim Polaku mówią jego przyjaciele i krewni. Barwnie opowiadają o jego zwyczajach i cechach charakteru: Zofia i Władysław Bartoszewscy, Jacek Taylor, Hanna i Jacek Fedorowiczowie, Ryszard Matuszewski, Stanisław Witkowski, a także Małgorzata Broll i Barbara Penderecka-Piotrowska.