Urszula Malka urodziła się w Płocku. Aktorką chciała zostać w Polsce, ale udało się to dopiero w Rosji. Gdy nie przyjęto jej do szkoły aktorskiej w Warszawie i usłyszała, że słynny pedagog i reżyser Lew Dodin prowadzi nabór do swojej klasy, postanowiła wyruszyć do Petersburga. Na przesłuchanie przyszła z tłumaczem, zadziwiając komisję. Mistrz wyczuł talent u Polki, choć widział problem w jej nieznajomości rosyjskiego. Przyjął ją warunkowo, dając miesiąc na naukę. Urszula nie dość, że opanowała język, to nawet później musiała udawać polski akcent.

W Sankt Petersburskiej Państwowej Akademii Sztuki Teatralnej uczyła się baletu, śpiewu, dykcji, psychologii, historii sztuki, muzyki, a nawet religii. Ukończyła ją w 2007 roku. Szybko zyskała sławę oraz uznanie dzięki roli Polki Heli zakochanej z wzajemnością w Rosjaninie Witii (Daniła Kozłowskij) w sztuce "Warszawska melodia" Leonida Zorina. Wspólna gra zbliżyła parę aktorów, którzy w 2008 roku zostali małżeństwem. Byli nim tylko przez trzy lata. Gdy teatr rozpoczął przygotowania do realizacji sztuk Szekspira, Urszula liczyła na ważną rolę. Niestety została rezerwową i to z obowiązkiem uczestniczenia w próbach. Ból był tak wielki, że zagroziła odejściem i wyruszyła do Polski szukać dla siebie nowego teatru. Jednak nie zainteresowano się nią w ojczyźnie. Po polskim zawodzie powróciła do AMDT-u.

Aktorka wystąpiła w takich spektaklach jak: "Płonąca kukła" (2000, Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie, będący jej jedyną sztuką na polskiej scenie), "Stracone zachody miłości" (2008); "Rusałka" (2010), "Lorenzaccio" (2010), czy "Nasza klasa. Historia w XIV lekcjach" (2013). Ma na koncie dwie role w serialach: "Grigoriy R" i "Front", filmie "Pod elektrycznymi chmurami" oraz dubbingowanie w rosyjskiej dystrybucji Agaty Buzek w filmie "Koliber".